Japan 2016

Japan
Zo, de keuze is gemaakt...... We gaan wederom naar Japan, drie jaar geleden is dit ons zo goed bevallen,dat we er dit jaar wederom een onvergetelijk reis van maken.

Okaerinasai

Fukuoka: Na een toch wel redelijke en goede reis van ongeveer 12 uur,met een uur tussenstop in Helsinki, zijn we op plek van bestemming aangekomen. Fukuoka

Op de vliegveld aangekomen was het natuurlijk wel weer even wennen om al die japanse tekens en plaatjes te ontcijferen, maar daar zijn we gelukkig uitgekomen.
We hebben eert de bus genomen naar de andere terminal, al waar we de Metro hebben genomen naar Tenjin station. Ook wel weer een ervaring om je eerste metro kaartje te kopen(hihi)

Tenjin trein/metro station is groot, dus het duurde best wel een voordat deze padvinders de weg naar buiten hadden gevonden, en weer het daglicht zagen, maar hoe heerlijk is het wel niet om boven te komen, en dan gelijk het logo van Starbucks te zien, waar we dus heerlijk gebruikt van hebben gemaakt, en even lekker hebben genoten van een Caramel Macchiato.Heerlijk

Hotel was niet zo heel erg ver weg, dus daar aangekomen hebben we onze rugzakken gedropt, en zijn Fukuoka verder in gegaan.

Hoe het weer hier is?
Bloedverziekend heet, met een luchtvochtigheid van 85%, en dat terwijl het blijkbaar vannacht goed geregend heeft. Je kan je dus wel indenken, dat het voor ons wel heel erg zweten was, maar ja goed drinken dan zweet je goed(hihi).

Fukuoka is best wel een grote stad, 1,5 miljoen inwoners, en we hebben daar in het centrum gelopen en zijn nog naar het park geweest, met zijn tempels en zijn tuinen.

Na verloop van tijd zijn we weer terug naar het hotel gegaan, omdat de vermoeidheid toch wel een beetje ging toe slaan. Vanavond maar even lekker op tijd gaan slapen, zodat we morgen weer fris en fruitig,al dat japanse geweld(qua cultuur) tot ons kunnen nemen.

Fukuoka-->Nagasaki Vanochtend een goed ontbijtje gehad en ook nog redelijk goed geslapen. Het ontbijtje was gelukkig nog redelijk westers, dus we kunnen gelukkig nog een beetje afbouwen.Nadat we onze tassen weer goed hebben ingepakt, hebben we de metro genomen naar Hakata waar we de Shinkansen naar Nagasaki pakken

Op Hakata hebben we gelijk onze JR pass ingewisseld voor treinkaartjes, zodat we niet elke keer in de rij hoeven te gaan staan bij elke Shinkansen rit. Niet dat de dame achter de balie heel erg blij was om dat te doen, maar Europese onschuldigheid en de blik van sorry dacht dat dit wel mogelijk was, werkt goed(hihi)

Na een tijdje rond te hebben gehangen bij Hakata station hebben we dus de trein naar Nagasaki gepakt, en hebben daar ongeveer 2,5 uur over gedaan.Geen spannende treinrit en eenmaal aangekomen hebben we vlakbij het station ons hotel gevonden. Helaas regent het hier een beetje, maar het is nog steeds erg warm buiten. Nadat we ons in het hotel een beetje opgefrist hebben, zijn we een plekje gaan zoeken om ergens te eten, en waar kan je als je in Japan bent het beste eten: Juist: Chinatown(hihi),die was hier vlakbij en we hebben daar heerlijk gegeten, en genoten van de chinese cuisine.

Morgen gaan we een dagje cultuur snuiven in Nagasaki, en gaan we ook naar Dejima toe. Voor de oudere generatie onder deze lezers, dit is het eiland waar vroeger de nederlanders zaten op een klein kunstmatig eiland, en waar ze voor 2 eeuwen als enige europeanen handel mochten drijven met de Japanners.

Hier is ook een serie van geweest,idd oudgedienden: Shogun.

Ben benieuwd.

Nagasaki: Vanochtend lekker vroeg opgestaan, en een ontbijtje gedaan, daarna door naar Deshima

Leuk om daar rond te lopen,en de nederlandse geschiedenis in Nagasaki eens goed tot je te nemen, interessant dorpje, en je kan in bijna alle huizen de geschiedenis, voelen,zien en ruiken, we hebben daar lekker rondgesnuffeld.

Daarna zijn we nog naar een andere wijk gelopen, waar ook nog wat nederlandse dingetjes waren, zoald de holland Slope, en weg die naar boven loopt,met een stijgingspercentage van ongeveer 10 %, maar waarom ze deze zo genoemd hebben, we hebben geen idee.

Vanuit deze wijk zijn we langs de haven helemaal naar de andere kant gelopen naar het Peace Park, dit is de plek waar op 6 aug 1945 om 11:02 de tweede A bom op 500 meter boven ground zero is ontploft. Ik had hier al veel over gelezen en gehoord, maar het park is prachtig aangelegd, al is de aanleiding uiteraard wat minder.

Ook hebben we nog het atomic bomb museum nog bezocht, en nadat we helemaal waren bijgekomen van alle indrukken vanuit het museum, zijn we weer terug gelopen naar onze slaapbunker.

Morgen weer een dag, maar al met al een zeer leuke dag, met weer aardig wat kilometertjes in de benen.

Nagasaki: Vandaag weer een leuk dagje cultuur snuiven gedaan, en omdat we Nederland in al zijn facetten missen zijn we een dagje uit geweest naar Huis Ten Bosch. Huis Ten Bosch?, ja Huis Ten Bosch, een stukje nederlands erfgoed in Japan.Kijk hier maar eens: http://english.huistenbosch.co.jp

Ik was hier al eens geweest,maar dan praat je over 30 jaar geleden, toen ik in mijn Marinetijd, al eens een bezoek had gebracht aan Nagasaki.

Of het leuk was ja zeker, waar ter wereld heb je mogelijkheid om de westertoren in Amsterdam met de Domtoren op de achtergrond op een foto te krijgen.Nergens toch

Entrée was wel erg prijzig hoor, Euro 57 PP, maar zoals als gezegd meer als de moeite waard om in een redelijk groot dorp rond te lopen, met alleen maar nederlandse huizen en gebouwen en mee te maken hoe die Japanners tegen onze cultuur aan kijken, jammer. Is wel dat er heel veel duitse vreettentjes waren, waar men bratwurst en krakauers kon eten en dat er nergens een kraampje stond met een goed potje wortelstamp.

Bij de entrée kaarten zat ook nog een voorstelling van een show, en wat voor show dat zou zijn wisten we nog niet, maar bij de eerste tonen waanden we ons al weer thuis, als onderdeel van de nederlandse cultuur werd er een show opgevoerd met arabische muziek, werd er gedanst door Japanse dametjes in arabische kleding, Ja toch, klopt toch is toch ook een onderdeel(hihi)

We hebben daar toch redelijk lang rondgelopen, en hebben daar ook nog gezellig op een rondvaart bootje gezeten. Maar zoals aan alle leuke dingen komt er een eind aan, en zijn we moe maar voldaan weer terug gegaan naar ons hotel.Morgen gaan we naar Beppu.

En Nagasaki is leuk, het is een leuke relaxte stad, waar veel te zien is.

Vandaag zoals ze in de tour de france zeggen een overgangsetappe, van Nagasaki naar Beppu

Nadat we vanochtend op ons gemak het ontbijtje hebben gedaan in het hotel, hebben we onze rugzakken als Takyubin aangeboden, dat is een soort pakketpost, en daarmee is het mogelijk ook je rugzakken naar een volgendebestemmingtesturen. Dit omdat we de aankomende dagen in Ryokans (bij mensen thuis) gaan slapen, is het niet handig en gewenst om met grote rugzakken aan te komen, we weten nu toch al dat we over drie dagen in Hiroshima zullen zitten, in hetzelfde hotel als waar we drie jaar geleden ook hebben gezeten, dus dat maakt het makkelijk.Spulletjes in de kleine rugzak, en gaan met die banaan

Van Nagasaki hebben we trein gepakt naar Shin-Tosu, van Shin-Tosu naar Kokura en Kokura naar Beppu, al met al toch nog een totale reistijd van bijna 5 uur, en alle treinen waren stipt op tijd.

Eenmaal in Beppu aangekomen, hebben we eerst bij het station een plekje gezocht om nog even wat te lunchen, en in een allerleukst en grappig tentje is dat gelukt.Daarna weer terug naar het station, om in al dat busgeweld de juiste bus te vinden die ons in de buurt van onze ryokan zal brengen.Na ook dat weer overleefd te hebben, was het even zoeken, ivm al die kleine straatjes, maar eindelijk is die gevonden.

Ryokan is leuk, en exact wat we er van verwacht hadden, oud, ongezellige kleuren, klein kamertje, gemeenschappelijk onsen(douche/bad), maar alleraardigste mensen, die geen woord engels praten.

Vannacht slapen op de grond, en op een tatami, ben benieuwd hoe we morgen opstaan.

Ondanks de tatami, en ondanks de kussen met allerlei zonnepitten erin(Ja echt) hebben we toch redelijk tot goed geslapen. En eindelijk maar dan ook eindelijk hebben we ons japans ontbijtje gehad, en een heerlijk roze stukje zalm lachte ons tegemoet, met daarbij allerlei andere heerlijke dingen, zoals rijst, tofu,groenten en noem het maar op. Toch wel even wennen hoor zo vroeg in de ochtend,maar we hebben het overleefd.

Na bekomen te zijn van dit ontbijt, hebben we de wandelwagen voor ons gebonden, en zijn we Beppu gaan verkennen.

Beppu is leuk en toch wel groter dan we hadden verwacht, en een van de redenen waarom we hier na toe wilde,zijn de velen heet waterbronnen en geysers.en daar zijn er velen van hier in de stad, ze zijn ook niet zo heel lastig te vinden,want overal waar je flinke witte rookpluimen ziet daar is wel iets te vinden.Zo hebben we ook de7 hellgate onsen bezocht, dit zijn 7 verschillende heetwaterbronnen die ieder een apart thema hadden, en waarvan er een bijv allerlei krokodillen in de buurt had, je moet er maar op komen, en de andere had dan weer iets met duivels enz enz, hoe dan ook het natuurverschijnsel is iig prachtig om te zien, en zeker een aanrader om het te bezoeken.

Hierna zijn we op zoek gegaan naar het hot sandbath beach, we hadden die gezien bij onze vriend Chris,dus wilden wij dat uiteraard ook mee maken( http://3opreis.bnn.nl/afleveringen/353294 ). Op de fotos kan je zien dat we beide naast elkaar liggen en te genieten van de warmte van het zand. Je ligt er een kwartier onder, en je ligt te zweten als een rund, maar de gezegde geeft aan dat je geneest van alle kwalen(helaas niet voor kwallen, anders had ik er nog wel een paar kunnen verzinnen(hihi)), maar het klopt , we zijn gelijk van likdoorns,psorias,gordelroos of wat je ook maar bedenkt af. Nee hoor tis gewoon leuk om te doen, maarr zweten doe je wel. Na het Sandbath heb je gelukkig nog wel de mogelijkheid om jezelf even af te spoelen. Stel je voor zeg, dat je met al dat zand nog in je onderbroek verder moeten.

Omdat het al redelijk laat was zijn we teruggegaan naar onze ryokan, en hebben we daar nog genoten van een overheerlijke avond maal.Moe maar voldaan hebben we heerlijk ons hoofd op de kussen met zonnepitten gelegd.

Na een goede nacht en ons 2de japans ontbijtje gedaan, en een lekker doucheje en na afscheid te hebben genomen van de japanse gastvrouw(Mary had nog kleine hollandse klompjes gegeven,waar ze erg blij mee was) hebben we de bus naar het station gepakt, om naar Usuki te geraken, wat ongeveer 3 uurtjes met de lokale trein zou zijn. In Usuki aangekomen hebben we eerst nog de oude historische binnenstad bekeken, en daarna zijn we naar het stone carved buddha park gegaan, waar heel veel verschillende soorten buddhas uit de rotsen zijn gehakt. Erg interessant om te zien, en we hebben daar een tijdje rondgelopen.

In Usuki hadden we een homestay geregeld, en zouden we opgepikt worden op de parkeerplaats van het stone carved buddha park.Nu is dat altijd wel spannend, want je weet niet wie je op komt halen. Op een gegeven moment, kwam er wel een kleine japanner met een grote cowboy hoed op zijn hoofd aan, en wij zeiden al, laten we hopen dat het bronco billy niet is die ons op komt pikken. Maar jawel hoor hij was het wel, en met hem zijn we mee gegaan in zijn auto, ongeveer 20 minuten rijden van Usuki.Ergens redelijk in de bergen, en redelijk achteraf in een klein dorpje, stond zijn huis. Alleraardigste mensen en een erg leuke homestay typisch in Japanse style, met uiteraard weer een tatami op de grond, een gemeenschappelijke douche en wc.

Met de man, zijn vrouw en hun zoon, hebben we gezamelijk heerlijk genoten van het avondeten, wat echt een voortreffelijke maaltijd was.

Maarja,, hoe communiceer je met elkaar, daar had de heer des huizes wat op gevonden, Google Translate appje op zijn tablet, en we weten allemaal daar kunnen de raarste vertalingen uit komen, maar we hebben een gezellige avond gehad en veel gelachen. Oh ja en het dorpje waar we zitten nu heet Adachi.

Na een gezamelijk ontbijt en een heerlijke ochtend wandeling, om even de spiertjeste strekken, zijn we gedropt op een heel klein stationnetje, we weten echter niet hoe dit dorpje heette, waar we de trein hebben gepakt naar Oita,vandaar uit naar Kokura, en van Kokura naar Hiroshima

Drie jaar geleden zijn we hier ook al geweest, dus wij kennen nog een klein beetje de weg.Vanuit het station zijn we gelijk naar Genbaku Dome, oftewel de plek waar op 6 januari om 8:12 uur de eerste Abom is gevallen, het park is groot en mooi, maar het was ook erg druk in het park, ook hebben we het Memorial museum bezocht, en ook hier was het erg druk, een beetje te druk om op je gemak eens goed rond te kijken.Na het bezoek aan het park zijn we richting het hotel gelopen om in te checken en hopelijk onze bagage te ontvangen die we in Nagasaki aan de Takyubin hadden aangeboden. Maar gelukkig die was er, dus leve de Takyubin hiep hiep hoera.In dit hotel hebben we gelijk de was gedaan, zodat we weer wat schone shirtjes hebben.

Voordat we een Hiroshima aan kwamen hadden we het nog over het restaurantje waar we drie jaar geleden ook hadden gezeten, en waar we zou hadden lopen stoeien met dat automaatje met plaatjes, nou hij zat er nog en we hebben er heerlijk gegeten zonder tussenkomst van iemand om ons eten te bestellen.

Vandaag zijn we naar Miyajima gegaan, ook hier zijn we drie jaar geleden geweest, maar blijft een enorme ervaring om daar rond te lopen, met zijn prachtige Tori en zijn mooie tempels.

Eenmaal op het eiland aangekomen, eerst met de trein en toen de ferry, hebben we heerlijk rondgelopen op het eiland en zijn we eerst naar de mooie tempel toegegaan, waar toevallig wat japanse rituelen waren, we vermoeden dat het iets met dopen te maken had, want er waren heel veel kleine baby’s in de tempel aanwezig. Daarna zijn we nog naar andere tempels toegegaan die wat hoger in de bergen lagen,er leuke wandeling naar boven toe.Nadat we al het pracht en praal van het eiland bewonderd hadden, zijn we weer terug gegaan naar Hiroshima, waar we ergens lekker hebben gegeten.

Via Hiroshima, zijn we vandaag naar Onomichi gegaan via Mihara en Itozaki, en in Onomichi hebben we 2 fietsen gehuurd om Imabari te fietsen over verschillende eilanden die verbonden zijn met best wel lange bruggen.Officieel zijn het 7 bruggen maar de brug bij Onomichi mag je niet doen met de fiets, dus hebben we de ferry gepakt naar het eerste eiland(5 minuten) Mikaishima en hebben daar heerlijk rond gefietst naar de andere kant wat ongeveer een stukje was van 13 kilometer, heuveltje op heuveltje af, maar prachtige uitzichten over de zee heen.

De eerste brug , de Innoshima brug ziet er in ieder geval al indrukwekkend uit, en daar zijn we heerlijk overheen gefietst om naar het volgende eiland Innoshima te gaan, ook daar hebben we heerlijk overheen gefietst naar de andere kant van het eiland, wat ongeveer een stukje van 10 kilometer was, om de Ikuchi brug te temmen met onze fiets naar het volgende eiland Ikuchijima te gaan. Ook dit eiland zijn we overheen gefietst, om de laatse brug van vandaag te beklimmen de Tatara brug.

Op het eiland Omishima zouden we gaan overnachten in een Minshuku in het dorpje Iguchi.

Terwijl we aan het rondfietsen waren in het dorpje op zoek naar de Minshuku, die we niet echt konden vinden, hebben we het een gegeven moment maar gevraagd aan een dame die met de postbode stond te praten. Deze alleraardigste mevrouw bleek goed duits te praten,en nu is het duits mij niet geheel onbekend. Op de vraag of zij ons kon vertellen waar onze minshuku was,pakte ze gelijk de fiets, en gaf ons aan dat we haar maar moesten volgen.Jawohl.

Minshuku bleek niet zo heel erg ver te zijn, dus nadat de dame ons geholpen had met de vertalingen richting de eigenaresse van de Minshuku, is ze weer vriendelijk vertrokken. Wel haar telefoonnummer achter gelaten, zodat ze haar nog konden bellen als er wat zou zijn. Aardige mensen toch die Japanners.

Moe van alle inspanningen van vandaag, hebben we, nadat we uiteraard weer heerlijk hadden gegeten, onze oortjes weer heerlijk ten ruste gelegd, op de , jawel daar is tie weer, kussen vol met pitten.

Vanochtend tijdens het ontbijt kreeg ik ineens een telefoon in mijn hand van de japanse gastvrouwe, je begrijpt natuurlijk dat ik dacht wie is dit nu weer, bleek het de japanse vrouw van gisteren te zijn, met vraag of wij het leuk zouden vinden om een bezoek aan een japanse school te brengen, maar natuurlijk vinden wij dat leuk.Jawohl

We hadden om 9 uur afgesproken en toen wij om kwart voor negen buiten stonden, kwam zij er uiteraard ook aan.Met zijn drieeen zijn we naar het schooltje gefietst, wat niet zo ver van onze minshuku af was.

Bij aankomst voelde we ons wel een beetje opgelaten hoor, want er bleek toch wel een redelijk ontvangst committee klaar te staan ons, en nadat we thee hebben gedronken in de kamer van de directeur, hebben we een rondleiding gekregen, en deden verschillende klasjes is voor wat ze geleerd hadden, wel erg leuk om mee te maken, maar zoals gezegd we voelde ons wel een beetje opgelaten hoor.

Nadat we vriendelijk zijn uitgezwaaid door de kinderen, en afscheid hebben genomen van de japanse mevrouw, waar we email adressen mee hebben uitgewisseld, zijn we weer verder gegaan om onze fietstocht naar Imabari af te maken, met de drie nog resterende bruggen. Erg indrukwekkend allemaal hoor de natuur hier en de bruggen zijn geweldig om te zien, vooral de laatste brug (4.1 km) was indrukwekkend om te doen.Moe maar voldaan eenmaal in Imabari aangekomen, zijn we naar onze slaapplaats gegaan, die vlak bij het centraal station van Imabari is.

Vanochtend na het ontbijt hebben we de trein gepakt van Imabari naar Takamatsu, en van Takematsu naar Itano, wat ongeveer een treinreis was van drie uurtjes. Eenmaal in Itano aangekomen, bleek dat we een station verder moesten zijn, nml in Banto, na ongeveer een half uurtje gezocht te hebben naar tempel 1, hebben we maar een taxi gepakt die ons naar tempel 1 van de 88 tempel route zou brengen.

Bij deze tempel hebben we onze attributen gekocht voor de pelgrimage van Kobe Daishi, en ik moet zeggen het staat ons geweldig(hihi), echter het hoedje hebben we maar achter wegen gelaten, want dat zat echt voor geen meter.We hebben ons dus beperkt tot het Hakui(witte hemd),Wagesa(een soort sjerp) Kongo-Zue (wandelstok met belletje) en Nokyo-Cho (boek waar de stempels en geschrift van elke tempel in komt te staan).

Na tempel 1 verder bezocht te hebben, tempel heet trouwens Ryozani, zijn we de tocht begonnen, en de zoektocht gestart naar de route. Ik moet zeggen dat deze toch wel goed staat aangegeven, is te vinden met een rode pijl, waar een monnik in staat.

De tocht van vandaag bracht ons verder naar tempel 2 tot en 5.Het weer is trouwens heerlijk om te lopen en het is droog.Goed te doen zo.

Na tempel 5 zijn we op zoek gegaan naar onze Minshuku, die we best wel moeilijk konden vinden, dit omdat uiteraard alles in het Japans staat, maar gelukkig herkende we het telefoonnr wat op het uithangbord stond, vandaar dat we het hebben gevonden.

We vonden het beide wel een beetje een ranzig dingetje, maar goed het is maar voor een nacht.

Redelijk geslapen, en na best wel een ranzig en vies ontbijt, waar we beide bijna niets van hebben gegeten, zijn we rond kwart over zeven gaan lopen om naar tempel 6 toe te gaan. Deze was ongeveer 5 km van onze slaapplek af, en zo zijn we verder gegaan naar tempel 7 tot en met tempel 11.Ook vandaag was het weer redelijk om te lopen, en daar waren we ook wel blij mee, omdat het vandaag toch wel een lange dag was, en we totaal rond de 35 km hebben gelopen. Vooral tempel 10 was best wel een heftige tempel met zijn 306 tredes naar boven toe.

Vanuit tempel 11 zijn we weer op zoek gegaan naar onze Ryokan, en ook die konden we uiteraard niet vinden zonder de tussenkomst van een alleraardigste oude man(we noemden hem al Mister Miyagi, wax in wax out) die ons naar de Ryokan bracht.

Ryokan is mooi, en typisch japans, prachtig om zien.

Gisterenavond na het eten waren we beide toch best wel een beetje gesloopt, van de dag, dus lagen we al om 8 uur op bed, en hebben we best wel doorgeslapen tot vanochtend 05:45 uur, en nadat we om 06:30 uur een best wel redelijk (japans) ontbijtje hebben gehad, zijn we weer verder gegaan met onze tempeltocht en zijn we geeindigd bij tempel 16. Wat wel heel leuk was is dat we vanochtend een lunch pakketje hebben meegekregen vanuit de vrouw des huizes, met een briefje met een persoonlijk bericht voor de tocht die we vandaag gingen maken. Althans dat vertelde de man over het briefje.

Bij de laatste tempel gingen we een op een trapje zitten om even uit te puffen, en blijkbaar was het nieuws al verder gegaan, dat wij onze slaapplaats de afgelopen 2 dagen toch al niet konden vinden, want een oude dame had ons gespot en die bracht de tamtam aan de gang zodat de eigenaar van de Minshuku dit ook zou horen. Hij kwam ons persoonlijk op halen, om ons naar zijn Minshuku te brengen, en dit terwijl we eigenlijk nog niet aan het zoeken waren. Was ook niet zo heel erg moeilijk hoor, want het zat pal naast de tempel.

Wederom heerlijk gegeten, maar die hotpot begint toch wel een beetje te vervelen.Maar goed lekker slapen vannacht.

Vanochtend weer redelijk vroeg opgestaan om de tocht te gaan doen naar tempel 19.Het was weer een hele leuke wandeltocht vandaag, en we hebben enorm genoten van de omgeving en de kleine dorpjes waar we doorheen zijn gelopen.Tempel 18 was wel weer een heftige tempel om te lopen hoor, dat was zweten, en goed voor de kuitjes.

Na tempel 18 zijn we uiteraard naar tempel 19 gelopen, en deze tempel zou onze eindbestemming zijn van onze onze wandeltocht, ook zouden we in deze tempel slapen.

Nadat we vanavond het gehele gebedsritueel hebben meegemaakt, en waar we uiteraard niets van hebben verstaan, hebben ons avondeten in de tempel gehad, en zijn we na het eten en nadat we gedoucht hadden, lekker weer gaan slapen, en hebben we ons hoofd heerlijk te rusten gelegd.

De wandeltocht was erg leuk en indrukwekkend om te doen, op sommige momenten toch wel een beetje zwaar,maar zeker de moeite waard, om ooit nog eens een keer de resterende tempels te bezoeken (nog 69 te gaan).

Nadat we vanochtend ons ontbijtje hebben gedaan in de tempel, hebben we onze spulletjes weer ingepakt, en zijn we naar het stationnetje toegelopen om naar Tokushima toe te gaan.

20 minuten later stonden we al buiten het centraal station, en het hotelletje wat we geboekt hadden zat pal naast het station, dus zeeen van tijd vandaag, omdat we pas om 3 uur vanmiddag konden inchecken.Maar Tokushima is eigenlijk ruk, en alleen maar een stad, omdat het een stad heet, dus eigenlijk niet zo heel veel te doen hier.
br> Nadat we een tijdje in de starbucks (ja die is er wel) hebben gezeten, zijn we nog even met de kabelbaan naar Mount Bizen gegaan, wat een prachtig uitzicht geeft over de complete omgeving,en nadat we nog even ergens hebben gegeten, was het gelukkig al iets na drie uur, en zijn we gelijk gaan inchecken. In het hotel hebben we gelijk maar even de was gedaan, want dat was wel nodig van de afgelopen dagen, en hebben we ons zelf ook maar weer eens lekker opgefrist.

Morgen een lange reisdag, want dan willen we in Kyoto geraken.

Inderdaad vandaag was het best wel een hele lange reisdag, met overstappen, en verschillende vervoersmiddelen.


In Kyoto hebben we de resterende dagen dat we hier zijn een huisje gehuurd, dus leek heet ons wel handig om vanuit het station de taxi te nemen naar onze Machiya(huisje), zoek maar eens op google naar Gion Fuka Kyoto, dan zie je het huisje.Drie jaar geleden zijn we ook in Kyoto geweest, en ik heb meestal als ik ergens al eens ben geweest, dan weet ik ook meestal wel waar ik moet zijn, nou deze taxichauffeur die we hadden, die was op een gegeven moment maar rondjes aan het rijden, omdat hij het adres niet gevonden kreeg, ik heb hem hier maar mee geholpen, en nadat hij in de gaten kreeg dat wij er niet echt blij mee waren, was het duizend maal sorry(oh nee solly,solly), eenmaal op de plek aangekomen waar ons huisje was, heb ik hem 1000 yen gegeven, op zijn meter stond 2250 yen. Zijn enige reactie was sorry(solly)

Huisje is leuk, en ziet er verzorgt uit, dus hier kunnen we voorlopig wel in leven. Nadat we ons een beetje gesettled hebben, zijn we nog een stukje gaan lopen langs de rivier, om ook nog even door Poncho street te lopen. Dit is een heel leuk , onzettend smal straatje van ongeveer anderhalve kilometer lang met alleen maar kleine restaurantjes, maarr stervensduur, dus we hebben maar ergens anders gegeten.

Maar: Kyoto is leuk, fijn om er weer te zijn.

Vanochtend weer lekker vroeg opgestaan, want we konden niet wachten om Kyoto bij daglicht te gaan ontdekken. Het weer is heerlijk, rond de 28 graden, dus de korte broek kan aan.

Drie jaar geleden toen we hier ook waren, konden we niet het keizerlijke paleis in, dus dat stond als eerste op de lijst vandaag. We waren er redelijk vroeg, en konden we gelukkig in(stel je voor dat die weer gesloten zou zijn zeg), dit keizerlijke complex is prachtig om te zien,en enorm groot, dus we hebben er een aardig tijdje rondgelopen en veel fotos gemaakt.Na het keizerlijk complex zijn we nog doorhet enorme omliggende park gelopen, om vervolgens de tocht naar het Nijo Castle complex te doen.

Ook het Nijo Castle hadden we al eerder bezocht, maar ook deze blijft indrukwekkend om te zien, maar het was deze keer wel heel erg druk.Na het kasteel zijn we doorgelopen naar de Heian-Jingu tempel, waar ook een enorme Tori staat, en na daar rond te hebben gekeken, zijn we weer afgezakt naar het Gion district, waar je enorm veel Geishas ziet lopen. Al met al dagvullend vandaag, en we hebben nog niet alles gezien.


Heerlijk.

Vandaag weer een superleuke culture dag gehad hier in Kyoto en omgeving, met als thema Memoirs of a Geisha(ja jullie lezen het goed), hoofdzakelijk is deze film natuurlijk opgenomen in de studio, maar er zitten 2 elementen in die men toch heeft opgenomen in Kyoto zelf, te weten het bamboebos en het pad met de duizend tories.

Na het ontbijtje zijn we naar bushalte gelopen, en hebben daar de bus genomen naar het plaatsje Arashiyama, wat tegen Kyoto aan ligt.De bus rit duurde ongeveer 3 kwartier, en wat moesten we er voor betalen 280 Yen (ongeveer Euro 2,70), geen geld voor zo’n busrit.

Arashiyama ligt er echter schitterend bij, prachtig tussen de bergen, langs een brede rivier, en veel oude Japanse(stijl) huisjes, met een prachtige oude brug over de snelstromende rivier.Het bamboe bos ligt redelijk hoog in het park, maar is echt schitterend om te zien, bij het bamboe bos kwamen we nog een prachtig opgemaakte Geisha tegen.Het bos was zo leuk dat we 2 keer van beneden naar boven zijn gelopen. Na het bos zijn we nog even het dorpje ingegaan, en hebben daar nog een lekkere groene ijs thee gegeten(althans Mary vondt het lekkerder dan dat ik het vond).

Met de trein zijn we vanuit Arashiyama via Kyoto centraal, naar Fushimi Inari gegaan, en hebben daar het tempel complex bezocht met zijn prachtige vermiljoen kleuren, een lust aan je ogen om dat zo te zien.

De wandeltocht met de duizend tories is echt een leuke wandeltocht om te doen, en brengt je naar de top van Mt. Inari op 233 meter hoogte, wel zweten om helemaal boven te komen, omdat het ook heel veel trappetjes zijn, maar zeker de moeite waard, om tussen al die tories te lopen. In totaliteit, waren het 1307 tories, dus je kan je voorstellen dat dit een prachtig gezicht geeft, zo tegen de berg omhoog.We hebben hier dus ook best wel een lange tijd heerlijk gewandeld.

Terug met de trein naar Kyoto centraal, zijn we vanuit het station terug gaan lopen naar onze Machiya, wat ongeveer 5 km er van af ligt, onderweg hebben we nog ergens gegeten.

Morgen weer een dag Kyoto

Heerlijk.

Vanochtend na ons ontbijtje zijn we richting het Philosophy path gegaan, wat ongeveer 10 kilometer hier vandaan lag. De naam van het pad heet zo en heeft helemaal niets met filosofie te maken hoor.

Het begin van het pad start bij de tempel Ginkakuij, deze tempel heeft een enorm prachtige tuin, met hele mooie strakke zandpartijen, echt een lust voor je ogen om deze tuin te aanschouwen, en in het midden staat een paviljoen die ze het zilveren paviljoen noemde, echter hier is weinig zilver aan, en is het paviljoen wit, maar het geheel is uiteraard een plaatje om te zien

Vanuit hier hebben we Philosophy path gaan volgen, wat een hele wandeling is door een hele leuke,rustige artistieke wijk in Kyoto langs een klein riviertje, en aan het pad zijn verschillende tempels die we bezocht hebben, waarvan de Nanzenji tempel ook wel erg mooi en indrukwekkend was om te zien.Bij het verlaten van de Nanzenji tempel kregen wij en nog wat meer mensen om ons heen een alarm op onze telefoon, waar we natuurlijk van schrokken, ook omdat we het niet konden lezen omdat het in het Japans stond, een dame die naast ons stond gaf aan dat het een aardbevingalarm was, maar gelukkig hebben we niets gezien of gevoeld.Lezend op een nieuwssite op internet was er idd eentje in de buurt van Osaka. Pffff

Hierna hebben we de bus gepakt naar het gouden paviljoen, dit omdat deze helemaal aan de andere kant van de stad was, en dit echt te ver was om te lopen, busrit duurde ongeveer een half uur. Ook de gouden paviljoen staat er enorm mooi bij in een prachtige tuin, en gelukkig ziet deze er wel echt goud uit.

Hierna de bus weer teruggepakt richting centrum, en hebben daar nog ergens heerlijk Japans gegeten. Morgen weer een dag in Kyoto.

Heerlijk.

Aan de overkant van onze Machiya is ook een hele grote tempel(Kennin-ji), en daar zijn we van vanochtend eerst maar eens naar gaan kiijken, men zegt dat dit de oudste Zen tempel is van Japan. Wederom een erg mooi complex, alleen waar waren eerder wakker dan de monniken, want alles was nog dicht, en hebben we alleen in de tuin gelopen, morgen maar weer een poging wagen.

Hierna zijn we richting het station gelopen, want daar vlakbij staat een van de grootste houten tempels ter wereld, deze tempel, de Higashi Hongani is idd erg indrukwekkend om te zien, en heeft een hoogte van 38 meter, terwijl wij in de tempel zaten, werd het ineens enorm druk, enn waren we ineens getuige van een ceremonie, dus die hebben we netjes bijgewoond.

Na het gehele complex rond te hebben gekeken, zijn we verder gegaan richting de Nishiki Markt, wat een enorme lange smalle straat is, een soort kashba, en hebben daar lekker rondgesnuffeld en genoten van alle lokale lekkernijen,maar het was er wel erg druk hoor.

Wij hadden er thuis al iets van gelezen, en in 2013 hadden we ook al een festival meegemaakt, maar deze keer was er ook een optocht door de straten van Kyoto, het festival genaamd Aoui Matsui, was leuk om te zien, en had te maken met de gehele klederdracht van Japan vanuit zijn gehele geschiedenis, leuk om te zien, maar wel een beetje sfeerloos hoor, geen muziek of carnavaleske bandjes die aan het toeteren zijn. Lang staan langs de weg, maar goed leuk om te zien.

Na het eten hebben we gestort in bruisende winkelgebied Sanjo-Dori en Teramachi, het leek wel of er geen eind aan kwam aan al die winkels, maar we hebben leuke en enorm grote winkels gezien
br> Van slenteren wordt je wel moe hoor, dus we zijn weer lekker naar ons huisje terug gegaan.

Morgen weer Kyoto. Oh nee, we hebben nu wel elke steen omgedraaid in Kyoto die er maar te vinden is, hebben elke tempel of bezienswaardigheid, wel bekeken.Geweldig genoten in Kyoto, want dit is echt een geweldige stad om te bezoeken.Heerlijk.

Morgen naar Nara, wat een oude hoofdstad is geweest in de Edo tijdperk.

Vanochtend wat rustiger aangedaan, dit omdat Nara niet zo heel erg ver vandaan ligt, met de trein zijn we daar naar toegegaan, en daar hebben we ongeveer een uurtje over gedaan. Nara is leuk, in een prachtige natuurrijke omgeving waarr heel heel veel hertjes rondlopen in het grote park, maar is op zondag wel heel erg druk hoor, we waren blijkbaar niet de enige die er aan dachten om vandaag daar naar toe te gaan. We hebben verschillende tempels en pagodes bezocht en zijn toch bijna de hele dag zoet geweest met het rondlopen in Nara en in het park.

In Nara hebben we in de avond nog ergens gegeten en hebben toen de trein weer teruggepakt naar Kyoto waar we nog ergens broodjes hebben gekocht voor morgenvroeg, want dan moeten we gaan proberen om om 06:45 uur de trein te pakken naar Kansai Airport, alwaar we hopelijk de vlucht van 10:45 uur kunnen halen.

Hoofstuk Japan is helaas afgesloten,we hebben er enorm van genoten, en het was een leuke intensieve reis, waar we veel hebben gezien en gedaan, waar we toch wel veel met lokale mensen hebben geleefd, en waar het weer in ieder geval prachtig was, en waar niets over te klagen valt.Oktober is iig voor de natuur een prachtige maand om te reizen.

Hoe dan ook het avonturenboek is weer gesloten en terug naar de realiteit. Maandagavond zijn we weer terug, en dinsdag, brrrr, gadsie we moeten er maar niet aan denken nu.

Sayonara.