Tokio
Vandaag na het ontbijt naar het station van Simbashi gelopen, waar we eerst nog even naar een voorstelling van het klokkenspel hebben gekeken, we hadden dit ding al een paar keer zien hangen, maar elke keer waren we te vroeg of te laat, en nu rond 10 uur kwam de voorstelling, leuk om te zien.
Daarna de metro naar Ryogoku gepakt om naar het Sumo stadion te gaan, we zijn daar naar toe gegaan op goed geluk, daar we niet wisten of er uberhaupt wat te doen was, maar daar eenmaal aangekomen, was het al een enorme drukte voor de ingangspoorten, dus dat betekende dat er toch wat te doen was.
Op goed geluk zijn we na de ticket balie gelopen (toeristenonschuldigheid,wat betekent gewoon doen als je nergens iets van af weet), door een haag van mensen, en heb daar 2 kaarten kunnen bemachtigen, van ieder 4000 yen (rond de 38 euro dus niet goedkoop), daarna naar binnen toe gegaan, waar het echt enorm druk was, maar dat kwam omdat er allerlei Sumo worstelaars in rijen stonden te wachten, en was het mogelijk om met hun op de foto te gaan, dus dat hebben wij ook gedaan(even voor de duidelijkheid, die gast in dat zwarte tshirt met rugzak dat is geen Sumo worstelaar, maar dat ben ik), enorme gasten zijn het die worstelaars.
In het stadion aangekomen is het ons gelukt om onze stoelen te vinden (met wat hulp van lokale mensen), op het moment dat je het stadion binnen komt, merk je eigenlijk pas hoe enorm groot het wel niet is, en volgens mij zouden hier als het helemaal vol zou zitten, gemakkelijk 15 tot 20 k mensen kunnen zitten.
Sumo is erg leuk om te volgen en om te zien, ook al snap je er als niet japanner geen enkele moer van. Dit is gewoon zo’n pure traditie uit Japan, dat moet je niet gemist hebben. Alleen het middagstuk was een beetje erg langdradig, en in dat stuk van ongeveer 2 uur, vielen regelmatig even heerlijk de oogjes even dicht (wedstrijd heeft van 11:00 tot 17:00 uur geduurd). Daarna kwamen de wedstrijden met de zwaargewichten, en we hebben ons daarmee kostelijk vermaakt.
Alleen wat ik al eerder schreef, wij begrijpen de spelregels niet, dus op een gegeven moment zaten we naar een wedstrijd te kijken en dat bleek de finale te zijn, want tijdens de wedstrijd was er erg veel kabaal in de zaal, en werden er kussentjes gegooid naar de winnaar toen het afgelopen was. Voor de zekerheid hebben nog wel even aan de Japanner naast ons gevraagd, of het wel echt afgelopen was. En dat was het.
Na het stadion zijn we met de metro nog Asakusa gegaan, waar we nog naar de Asakusa tempel zijn gegaan, waar de oudste tempel van Tokio staat (men zegt vanaf 629 v Chr) en daarna hebben we nog even geslenterd door de winkelstraatjes van Asakusa.
In Asakusa hebben we nog ergens buiten onze Japanse avondmaal genuttigd, want helaas is het voorbij voor ons en vliegen we morgen om 11:55 terug naar Parijs, waar we de overstap hebben naar Amsterdam, waar we hopelijk dan rond 20:00 uur zijn.
Het vliegveld ligt hier redelijk ver vandaan (ongeveer 50 km) dus we gaan redelijk vroeg naar het vliegveld.
Sayonara.
Vandaag na het ontbijt naar het station van Simbashi gelopen, waar we eerst nog even naar een voorstelling van het klokkenspel hebben gekeken, we hadden dit ding al een paar keer zien hangen, maar elke keer waren we te vroeg of te laat, en nu rond 10 uur kwam de voorstelling, leuk om te zien.
Daarna de metro naar Ryogoku gepakt om naar het Sumo stadion te gaan, we zijn daar naar toe gegaan op goed geluk, daar we niet wisten of er uberhaupt wat te doen was, maar daar eenmaal aangekomen, was het al een enorme drukte voor de ingangspoorten, dus dat betekende dat er toch wat te doen was.
Op goed geluk zijn we na de ticket balie gelopen (toeristenonschuldigheid,wat betekent gewoon doen als je nergens iets van af weet), door een haag van mensen, en heb daar 2 kaarten kunnen bemachtigen, van ieder 4000 yen (rond de 38 euro dus niet goedkoop), daarna naar binnen toe gegaan, waar het echt enorm druk was, maar dat kwam omdat er allerlei Sumo worstelaars in rijen stonden te wachten, en was het mogelijk om met hun op de foto te gaan, dus dat hebben wij ook gedaan(even voor de duidelijkheid, die gast in dat zwarte tshirt met rugzak dat is geen Sumo worstelaar, maar dat ben ik), enorme gasten zijn het die worstelaars.
In het stadion aangekomen is het ons gelukt om onze stoelen te vinden (met wat hulp van lokale mensen), op het moment dat je het stadion binnen komt, merk je eigenlijk pas hoe enorm groot het wel niet is, en volgens mij zouden hier als het helemaal vol zou zitten, gemakkelijk 15 tot 20 k mensen kunnen zitten.
Sumo is erg leuk om te volgen en om te zien, ook al snap je er als niet japanner geen enkele moer van. Dit is gewoon zo’n pure traditie uit Japan, dat moet je niet gemist hebben. Alleen het middagstuk was een beetje erg langdradig, en in dat stuk van ongeveer 2 uur, vielen regelmatig even heerlijk de oogjes even dicht (wedstrijd heeft van 11:00 tot 17:00 uur geduurd). Daarna kwamen de wedstrijden met de zwaargewichten, en we hebben ons daarmee kostelijk vermaakt.
Alleen wat ik al eerder schreef, wij begrijpen de spelregels niet, dus op een gegeven moment zaten we naar een wedstrijd te kijken en dat bleek de finale te zijn, want tijdens de wedstrijd was er erg veel kabaal in de zaal, en werden er kussentjes gegooid naar de winnaar toen het afgelopen was. Voor de zekerheid hebben nog wel even aan de Japanner naast ons gevraagd, of het wel echt afgelopen was. En dat was het.
Na het stadion zijn we met de metro nog Asakusa gegaan, waar we nog naar de Asakusa tempel zijn gegaan, waar de oudste tempel van Tokio staat (men zegt vanaf 629 v Chr) en daarna hebben we nog even geslenterd door de winkelstraatjes van Asakusa.
In Asakusa hebben we nog ergens buiten onze Japanse avondmaal genuttigd, want helaas is het voorbij voor ons en vliegen we morgen om 11:55 terug naar Parijs, waar we de overstap hebben naar Amsterdam, waar we hopelijk dan rond 20:00 uur zijn.
Het vliegveld ligt hier redelijk ver vandaan (ongeveer 50 km) dus we gaan redelijk vroeg naar het vliegveld.
Sayonara.
Tokio - Hakone - Tokio
Vanochtend na het ontbijt hebben we de trein genomen naar Hakone, na een lange reis van bijna 2 uur (helaas ging er geen Shinkansen trein) zijn we in Hakone aangekomen. Om in Hakone te komen hebben we eerst de trein naar Odawara genomen , en daar hebben we de trein genomen naar Hakone Yumoto, en via dit stationentje de boemeltrein naar Gora. Vooral de rit naar Gora was erg leuk om te doen, dit omdat dit treintje zig zag naar boven toen ging, en de bestuurder regelmatig van voor naar achter toe ging, om de trein weer in beweging te zetten.
In Gora hebben we de bus genomen naar Moto Hakone-KO, waar we de boot hebben genomen over Lake Ashi. De ferry boot zag eruit als een piratenschip, Een mooi natuurgebied waar veel te zien en te beleven is. En de tocht over het meer(krater) was meer dan de moeite waard, zo mooi, dat we gewoon zijn blijven zitten op de boot, en we de tocht weer terug hebben gemaakt naar Moto Hakone. Hier zijn we weer van boord gegaan, en hebben we de wandeling langs het meer gemaakt naar de Hakone tempel, die hoog in de heuvels ligt, en waar weer de nodige trappetjes overwonnen moest worden, vanuit deze tempel zijn we naar de Tori gelopen die ook hier prachtig in het water staat, en die trouwens ook vanuit de boottocht mooi te zien was. Verder lopend hebben we nog door de tuin van een hotel gelopen, die bekend staat om zijn duizenden azalea struiken, echter helaas waren de meeste al uitgebloeid, maar in de rozentuin hebben we nog een paar mooie rozen kunnen zien.
Vanuit hier hebben we de bus terug genomen naar het Gora station, de kabeltrein naar boven hebben genomen, en verder met de kabelbaan naar Owakudani hebben genomen, wat bekend staat om zijn heet water geisers, en wat ook een redelijke klim naar boven toe was om er te komen, maar het grillige landschap was meer dan de moeite waard, alleen de lucht van rotte eieren daar hadden we beide wat moeite mee, op bijna 1000 meter hoogte.
Daar het al redelijk laat was, zijn we weer via Gora naar Odawara gegaan, waar we nog even de stad in zijn gegaan, om ergens te eten. In de tent die we gevonden hadden, was het bom vol, en wij in Nederland zouden dit een vreetschuur noemen, maar wel leuk om daar als enige kaaskop tussen te zitten.
Rond half 12 waren we weer terug in het Hotel in Tokio, waar we moe en voldaan zo meteen gaan slapen.
Morgen gaan we proberen om onze vrienden van het Sumo worstelen te ontmoeten, en hopelijk zijn er nog wat wedstrijden die we kunnen volgen.
Ps leuk om zien dat sommige japanners met t shirts lopen die ze blijkbaar van iemand hebben gekregen en waar een tekst op staat die ze niet begrijpen, waardoor je dus zomaar iemand ziet lopen met “het lichaam van een hamburger” in het Duits en er dan ook nog zo uit zien. Helaas hebben we geen foto kunnen nemen, maar we hebben er wel enorm om moeten lachen.
Vanochtend na het ontbijt hebben we de trein genomen naar Hakone, na een lange reis van bijna 2 uur (helaas ging er geen Shinkansen trein) zijn we in Hakone aangekomen. Om in Hakone te komen hebben we eerst de trein naar Odawara genomen , en daar hebben we de trein genomen naar Hakone Yumoto, en via dit stationentje de boemeltrein naar Gora. Vooral de rit naar Gora was erg leuk om te doen, dit omdat dit treintje zig zag naar boven toen ging, en de bestuurder regelmatig van voor naar achter toe ging, om de trein weer in beweging te zetten.
In Gora hebben we de bus genomen naar Moto Hakone-KO, waar we de boot hebben genomen over Lake Ashi. De ferry boot zag eruit als een piratenschip, Een mooi natuurgebied waar veel te zien en te beleven is. En de tocht over het meer(krater) was meer dan de moeite waard, zo mooi, dat we gewoon zijn blijven zitten op de boot, en we de tocht weer terug hebben gemaakt naar Moto Hakone. Hier zijn we weer van boord gegaan, en hebben we de wandeling langs het meer gemaakt naar de Hakone tempel, die hoog in de heuvels ligt, en waar weer de nodige trappetjes overwonnen moest worden, vanuit deze tempel zijn we naar de Tori gelopen die ook hier prachtig in het water staat, en die trouwens ook vanuit de boottocht mooi te zien was. Verder lopend hebben we nog door de tuin van een hotel gelopen, die bekend staat om zijn duizenden azalea struiken, echter helaas waren de meeste al uitgebloeid, maar in de rozentuin hebben we nog een paar mooie rozen kunnen zien.
Vanuit hier hebben we de bus terug genomen naar het Gora station, de kabeltrein naar boven hebben genomen, en verder met de kabelbaan naar Owakudani hebben genomen, wat bekend staat om zijn heet water geisers, en wat ook een redelijke klim naar boven toe was om er te komen, maar het grillige landschap was meer dan de moeite waard, alleen de lucht van rotte eieren daar hadden we beide wat moeite mee, op bijna 1000 meter hoogte.
Daar het al redelijk laat was, zijn we weer via Gora naar Odawara gegaan, waar we nog even de stad in zijn gegaan, om ergens te eten. In de tent die we gevonden hadden, was het bom vol, en wij in Nederland zouden dit een vreetschuur noemen, maar wel leuk om daar als enige kaaskop tussen te zitten.
Rond half 12 waren we weer terug in het Hotel in Tokio, waar we moe en voldaan zo meteen gaan slapen.
Morgen gaan we proberen om onze vrienden van het Sumo worstelen te ontmoeten, en hopelijk zijn er nog wat wedstrijden die we kunnen volgen.
Ps leuk om zien dat sommige japanners met t shirts lopen die ze blijkbaar van iemand hebben gekregen en waar een tekst op staat die ze niet begrijpen, waardoor je dus zomaar iemand ziet lopen met “het lichaam van een hamburger” in het Duits en er dan ook nog zo uit zien. Helaas hebben we geen foto kunnen nemen, maar we hebben er wel enorm om moeten lachen.
Tokio - Kamakura - Tokio
Na vanochtend ontbeten te hebben in het hotel, zijn we met de metro naar Kamakura vertrokken(ongeveer 1 uurtje), waar het weer wat minder was, en waar het ook een beetje regende, in Kamakura zijn we naar de Hasadera tempel gelopen, en hebben ons weer lopen vergapen aan al het pracht en praal in dit tempel complex.
Daarna zijn we doorgelopen naar de Great Buddha, wat een enorm indrukwekkend beeld is van ongeveer 25 meter hoog.
Vandaag was het volgens ons nationale excursie dag voor de schooljeugd in Japan, want helaas was het er erg druk, en lawaaierig, en het leek wel of alle schooljeugd van Japan in Kamakura was, maar we hebben toch nog even lekker rond gelopen, op de terugweg naar het station hebben we ergens nog gegeten in een of ander tentje waar we het lokale gerecht Soba hebben gegeten, erg lekker weer.
Na Kamakura, zijn we terug gegaan naar Tokio, en zijn richting Sibuya gegaan, waar we door de winkelstraten en winkels zijn geslenterd, en waar je dan onderweg een klein dierenwinkeltje tegen kunt komen met kleine poesjes en hondjes.
En waardoor je dus ook onderweg ineens een Belgisch biercafeetje tegen kunt komen, maar dan op zijn Japans , met ook de Japanse prijzen.
We hebben ons beperkt tot het drinken van 2 Duveltjes, want ze kosten 10 Euro per stuk, maar ze smaakte erg goed.
Hierna zijn we weer terug gegaan naar het Hotel, want het was weer een lange dag vandaag.
Morgen schijnt het weer beter te zijn, en zal het rond de 27 graden worden, we kunnen niet wachten.
Na vanochtend ontbeten te hebben in het hotel, zijn we met de metro naar Kamakura vertrokken(ongeveer 1 uurtje), waar het weer wat minder was, en waar het ook een beetje regende, in Kamakura zijn we naar de Hasadera tempel gelopen, en hebben ons weer lopen vergapen aan al het pracht en praal in dit tempel complex.
Daarna zijn we doorgelopen naar de Great Buddha, wat een enorm indrukwekkend beeld is van ongeveer 25 meter hoog.
Vandaag was het volgens ons nationale excursie dag voor de schooljeugd in Japan, want helaas was het er erg druk, en lawaaierig, en het leek wel of alle schooljeugd van Japan in Kamakura was, maar we hebben toch nog even lekker rond gelopen, op de terugweg naar het station hebben we ergens nog gegeten in een of ander tentje waar we het lokale gerecht Soba hebben gegeten, erg lekker weer.
Na Kamakura, zijn we terug gegaan naar Tokio, en zijn richting Sibuya gegaan, waar we door de winkelstraten en winkels zijn geslenterd, en waar je dan onderweg een klein dierenwinkeltje tegen kunt komen met kleine poesjes en hondjes.
En waardoor je dus ook onderweg ineens een Belgisch biercafeetje tegen kunt komen, maar dan op zijn Japans , met ook de Japanse prijzen.
We hebben ons beperkt tot het drinken van 2 Duveltjes, want ze kosten 10 Euro per stuk, maar ze smaakte erg goed.
Hierna zijn we weer terug gegaan naar het Hotel, want het was weer een lange dag vandaag.
Morgen schijnt het weer beter te zijn, en zal het rond de 27 graden worden, we kunnen niet wachten.
Tokio
Vanochtend afgesproken met onze Japanse vriend Shigeru, die ons mee zou nemen naar het Kabuki festival. Hij was er netjes op tijd en om half 9 hebben we de taxi gepakt naar het Kabuki theater, in de hoop dat we daar een beetje op tijd zouden zijn ivm met de nog beschikbare kaartjes.
Gelukkig toen we aankwamen, zaten er maar 5 personen voor ons, dus wij waren nummer 6,7 en 8, nadat er netjes een bankje voor ons neer werd gezet (voor de eerste dertig word een bankje neergezet), hebben we daar 2 uur gewacht totdat we naar binnen konden om de kaartjes af te halen.
Na verloop van tijd werd het ook drukker en drukker, dus we waren op tijd, na onze plaats te hebben gevonden in het theater, begon om 11:00 uur de voorstelling.
Kabuki theater, erg leuk om het mee te maken, maar zouden we het de volgende keer weer doen, nee ik denk het niet. Het is prachtig om te zien, al die kostuums, Japanse zang en dans, maar omdat alles in het Japans is uiteraard, word het verhaal een beetje langdradig op een gegeven moment, en waardoor je het risico gaat krijgen dat ik (Eric) in slaap gaat vallen.
Ik moet zeggen dat het me aardig wat moeite kostte om wakker te blijven, wat me dus niet helemaal gelukt is, het was maar goed dat Mary me af en toe aanstoten.
Maar wel leuk om te zien deze Japanse traditie. Vooral de lunch die iedereen neemt in het theater, tussen de bedrijven door.
Voorstelling was rond half drie afgelopen, en daarna zijn we nog even door het Kabuki museum gelopen.
Daarna nog even door Ginza heen gelopen (een van de bekende shopping districts in Tokio) en daarna hebben we de metro naar Harajuku genomen, om eerst te naar de Meijij Tempel gegaan, wat enorm indrukwekkend was om daar doorheen te lopen (zoals je alleen kunt zien was het weer wat minder).
Na de tempel zijn we nog naar Takeshita street gegaan, om ons daar te vergapen aan de vreemde personen en uitbundige winkels in deze straat hoofdzakelijk gericht op de jeugd.
Hierna zijn we nog Shibuya gegaan, om daar heel even te kijken, en ons even te vergapen over de hoeveelheid mensen die daar over het beroemde voetgangerskruispunt gaan. We zijn er echter maar heel even gebleven, dus waarschijnlijk gaan we een aankomende dagen nog even terug naar Shibuya.
Onze Japanse vriend had een tafel gereserveerd in een restaurant uit de streek waar hij vandaan kwam(rond Nagasaki), en we moeten zeggen dat we hier echt heerlijk lekker gegeten hebben, hoofdingrediënt was hoofdzakelijk rauwe vis, en groenten waar wij echt nog nooit van gehoord hebben, incl een vreemd uitziende rode aardappel, maar alles smaakte echt voortreffelijk.
Later kwam zijn zoon ook nog aanschuiven aan tafel, en waar we met zijn vieren echt een leuke avond hebben gehad, met lekker veel gegeten, gedronken en gekletst.
For Shigeru and Ryo. We know you are trying to read our blog, but because it is in Dutch you don’t understand a word of it:
Shigeru, thanks for the wonderful day we had today, and for the time you took, for doing the sightseeing together with us, we have learned a lot today.
For both of you, also thanks for the wonderful evening, with the special and very nice diner we had in a very nice restaurant. We had a very good time and enjoyed us very much.
Ryo, enjoy your stay in Sri Lanka.
Vanochtend afgesproken met onze Japanse vriend Shigeru, die ons mee zou nemen naar het Kabuki festival. Hij was er netjes op tijd en om half 9 hebben we de taxi gepakt naar het Kabuki theater, in de hoop dat we daar een beetje op tijd zouden zijn ivm met de nog beschikbare kaartjes.
Gelukkig toen we aankwamen, zaten er maar 5 personen voor ons, dus wij waren nummer 6,7 en 8, nadat er netjes een bankje voor ons neer werd gezet (voor de eerste dertig word een bankje neergezet), hebben we daar 2 uur gewacht totdat we naar binnen konden om de kaartjes af te halen.
Na verloop van tijd werd het ook drukker en drukker, dus we waren op tijd, na onze plaats te hebben gevonden in het theater, begon om 11:00 uur de voorstelling.
Kabuki theater, erg leuk om het mee te maken, maar zouden we het de volgende keer weer doen, nee ik denk het niet. Het is prachtig om te zien, al die kostuums, Japanse zang en dans, maar omdat alles in het Japans is uiteraard, word het verhaal een beetje langdradig op een gegeven moment, en waardoor je het risico gaat krijgen dat ik (Eric) in slaap gaat vallen.
Ik moet zeggen dat het me aardig wat moeite kostte om wakker te blijven, wat me dus niet helemaal gelukt is, het was maar goed dat Mary me af en toe aanstoten.
Maar wel leuk om te zien deze Japanse traditie. Vooral de lunch die iedereen neemt in het theater, tussen de bedrijven door.
Voorstelling was rond half drie afgelopen, en daarna zijn we nog even door het Kabuki museum gelopen.
Daarna nog even door Ginza heen gelopen (een van de bekende shopping districts in Tokio) en daarna hebben we de metro naar Harajuku genomen, om eerst te naar de Meijij Tempel gegaan, wat enorm indrukwekkend was om daar doorheen te lopen (zoals je alleen kunt zien was het weer wat minder).
Na de tempel zijn we nog naar Takeshita street gegaan, om ons daar te vergapen aan de vreemde personen en uitbundige winkels in deze straat hoofdzakelijk gericht op de jeugd.
Hierna zijn we nog Shibuya gegaan, om daar heel even te kijken, en ons even te vergapen over de hoeveelheid mensen die daar over het beroemde voetgangerskruispunt gaan. We zijn er echter maar heel even gebleven, dus waarschijnlijk gaan we een aankomende dagen nog even terug naar Shibuya.
Onze Japanse vriend had een tafel gereserveerd in een restaurant uit de streek waar hij vandaan kwam(rond Nagasaki), en we moeten zeggen dat we hier echt heerlijk lekker gegeten hebben, hoofdingrediënt was hoofdzakelijk rauwe vis, en groenten waar wij echt nog nooit van gehoord hebben, incl een vreemd uitziende rode aardappel, maar alles smaakte echt voortreffelijk.
Later kwam zijn zoon ook nog aanschuiven aan tafel, en waar we met zijn vieren echt een leuke avond hebben gehad, met lekker veel gegeten, gedronken en gekletst.
For Shigeru and Ryo. We know you are trying to read our blog, but because it is in Dutch you don’t understand a word of it:
Shigeru, thanks for the wonderful day we had today, and for the time you took, for doing the sightseeing together with us, we have learned a lot today.
For both of you, also thanks for the wonderful evening, with the special and very nice diner we had in a very nice restaurant. We had a very good time and enjoyed us very much.
Ryo, enjoy your stay in Sri Lanka.
Tokio - Nikko - Tokio
Vanochtend zijn we vroeg uit de veren gegaan, om onze reis naar Nikko te gaan. Aangezien we nu in Tokio zitten, gaan we vanuit Tokio de dagtripjes maken.
Nikko is een van de Unesco Werelderfgoederen, en is/was zeker de moeite waard om er een bezoek aan te brengen.
Vanochtend de metro vanuit Shimbashi naar Tokio Centraal genomen, en vanuit daar met de Shinkansen naar Utsonomiya genomen, waar we een uurtje over hebben gedaan, vanuit Utsonomiya hebben we de express trein genomen naar Nikko, die er ook ongeveer een uurtje over deed. Rond 10:00 uur waren we dus in Nikko. In Nikko hebben we de benen wagen genomen naar het tempelcomplex, wat ongeveer 2,5 kilometer van het station af lag, dus lekker door het stadje heen gelopen, en als eerste naar de Shinkyo brug gelopen, op een van de fotos van vandaag zie je een prachtige rode brug, in een prachtig landschap.
Daarna verder gegaan naar het tempel complex wat een redelijke stevige beklimming was, maar boven aan gekomen, wederom de moeite waard om het te doen. Het tempel complex bestaat uit vier grote tempels,Rinnoji Sanbutudo,Toshogu,Futarasan en Rinnoji Taiyuin. Alle vier de tempels, waren mooi, maar Toshogu is er toch wel eentje van uitzonderlijke schoonheid, en daar was het dan ook het drukst met busladingen vol Japanse (kan ook Chinezen zijn geweest) toeristen. In Toshogu hebben we nog een tijdje in de tempel zelf kunnen zitten, en hebben we nog een tijdje geluisterd naar een monnik die aan het praten was, waar wij uiteraard niets van begrepen.
Na nog lekker een tijdje rondgeslenterd te hebben, zijn we weer terug gegaan naar het dorpje beneden, en hebben daar nog wat gegeten. Daarna terug naar het station gelopen, waar we net onze trein hadden gemist, en waardoor we dus 3 kwartier hebben moeten wachten, wat we hebben doorgebracht op een bankje buiten.
Nadat we weer op Tokio Centraal waren aangekomen, zijn we het immense station uitgelopen, om de voorkant te gaan bekijken van dit station. We hebben er fotos van genomen, en wie kan zeggen van welk gebouw dit een kopie is, die krijgt van ons een fles wijn.
We zijn ook nog even naar het Keizerlijk park gelopen, maar daar mochten we niet in, omdat het helemaal afgezet was door de politie, niet dat er iets gebeurd was, maar had iets te maken met de komst van de kroonprins.
Na een tijdje ook daar rondgeslenterd te hebben, kregen we toch een beetje honger, en zijn we terecht gekomen, in een of ander Japans tentje, in een of ander straat, maar wat wel bom vol zat met Japanners, we hebben daar lekker gegeten en gedronken. Naast ons zaten 2 oudere Japanners, en daar hebben we een tijdje mee zitten kletsen over de bekende koetjes en kalfjes, maar om een gegeven moment werden we toch wel een beetje moe van het slechte Engels, en hebben het gesprek netjes afgerond, en zijn weer lekker naar het hotel gegaan.
Wat trouwens vanavond best lastig was om die te vinden in de enorme betonnen kolossen hoeveelheid. Morgen verblijven we een dagje in Tokio.
Vanochtend zijn we vroeg uit de veren gegaan, om onze reis naar Nikko te gaan. Aangezien we nu in Tokio zitten, gaan we vanuit Tokio de dagtripjes maken.
Nikko is een van de Unesco Werelderfgoederen, en is/was zeker de moeite waard om er een bezoek aan te brengen.
Vanochtend de metro vanuit Shimbashi naar Tokio Centraal genomen, en vanuit daar met de Shinkansen naar Utsonomiya genomen, waar we een uurtje over hebben gedaan, vanuit Utsonomiya hebben we de express trein genomen naar Nikko, die er ook ongeveer een uurtje over deed. Rond 10:00 uur waren we dus in Nikko. In Nikko hebben we de benen wagen genomen naar het tempelcomplex, wat ongeveer 2,5 kilometer van het station af lag, dus lekker door het stadje heen gelopen, en als eerste naar de Shinkyo brug gelopen, op een van de fotos van vandaag zie je een prachtige rode brug, in een prachtig landschap.
Daarna verder gegaan naar het tempel complex wat een redelijke stevige beklimming was, maar boven aan gekomen, wederom de moeite waard om het te doen. Het tempel complex bestaat uit vier grote tempels,Rinnoji Sanbutudo,Toshogu,Futarasan en Rinnoji Taiyuin. Alle vier de tempels, waren mooi, maar Toshogu is er toch wel eentje van uitzonderlijke schoonheid, en daar was het dan ook het drukst met busladingen vol Japanse (kan ook Chinezen zijn geweest) toeristen. In Toshogu hebben we nog een tijdje in de tempel zelf kunnen zitten, en hebben we nog een tijdje geluisterd naar een monnik die aan het praten was, waar wij uiteraard niets van begrepen.
Na nog lekker een tijdje rondgeslenterd te hebben, zijn we weer terug gegaan naar het dorpje beneden, en hebben daar nog wat gegeten. Daarna terug naar het station gelopen, waar we net onze trein hadden gemist, en waardoor we dus 3 kwartier hebben moeten wachten, wat we hebben doorgebracht op een bankje buiten.
Nadat we weer op Tokio Centraal waren aangekomen, zijn we het immense station uitgelopen, om de voorkant te gaan bekijken van dit station. We hebben er fotos van genomen, en wie kan zeggen van welk gebouw dit een kopie is, die krijgt van ons een fles wijn.
We zijn ook nog even naar het Keizerlijk park gelopen, maar daar mochten we niet in, omdat het helemaal afgezet was door de politie, niet dat er iets gebeurd was, maar had iets te maken met de komst van de kroonprins.
Na een tijdje ook daar rondgeslenterd te hebben, kregen we toch een beetje honger, en zijn we terecht gekomen, in een of ander Japans tentje, in een of ander straat, maar wat wel bom vol zat met Japanners, we hebben daar lekker gegeten en gedronken. Naast ons zaten 2 oudere Japanners, en daar hebben we een tijdje mee zitten kletsen over de bekende koetjes en kalfjes, maar om een gegeven moment werden we toch wel een beetje moe van het slechte Engels, en hebben het gesprek netjes afgerond, en zijn weer lekker naar het hotel gegaan.
Wat trouwens vanavond best lastig was om die te vinden in de enorme betonnen kolossen hoeveelheid. Morgen verblijven we een dagje in Tokio.
Yudanaka - Tokio
Vanochtend op tijd opgestaan (gisterenavond lagen we al om 9 uur te slapen), om wederom een heerlijk ontbijtje te nuttigen, en na het ontbijt richting het station te gaan.
We werden ook bijna door de gehele staf van de Ryokan uitgezwaaid toen we weg gingen. Leuk om te zien. Oh ja vanochtend bij het ontbijt zat er een klein japans meisje, en later kwamen we er achter dat ze 1 jaar was geworden vandaag, dus we hebben nog een happy birthday liedje gezongen.
In Yudanaka hebben we de trein gepakt naar Nagano, en in Nagano zijn we in de Shinkansen gesprongen naar Tokio.
Tokio, allerjezus wat een drukte, op het Centraal Stadion van Tokio, moesten we er wel even aan wennen om zo’n enorme mensen massa te zien (en te ontwijken) en dan ook nog even proberen te snappen hoe het metro stelsel in elkaar zit in Tokio.
Maar het is ons gelukt, we zijn met de metro naar Shinbasi gegaan, en daar zijn we naar ons hotel gelopen.
Het hotel (ja hotel) waar we nu zitten is een redeijk westers georiënteerd hotel, dus ik hoop dat we kunnen wennen aan de bedden die hier staan.
Na weer even een beetje geacclimatiseerd te hebben, zijn we vanavond naar de wijk Akihabara gegaan (wederom met de metro).
Akiharaba is de gadget/electronica wijk van Tokio, en geloof me je kijkt daar je ogen uit, van al het moois qua techniek wat je ziet, het is niet echt goedkoper als in Nederland, dus we zullen waarschijnlijk hier niets gaan kopen, maar het is wel leuk om er doorheen te lopen.
Vanavond de metro weer terug gepakt naar Shinbasi naar het hotel.
Morgen gaan we (vroeg)naar Nikko. Ps Onze japanse vriend uit Shirikawa go heeft nog gereageerd, en hij komt de 29ste naar Tokio toe, om een dagje met hem te sightseeingen en hij heeft ons ook uitgenodigd om naar een kabuki (Traditioneel japanse dans en zang, kijk maar op Youtube) voorstelling te gaan. Leuk
Vanochtend op tijd opgestaan (gisterenavond lagen we al om 9 uur te slapen), om wederom een heerlijk ontbijtje te nuttigen, en na het ontbijt richting het station te gaan.
We werden ook bijna door de gehele staf van de Ryokan uitgezwaaid toen we weg gingen. Leuk om te zien. Oh ja vanochtend bij het ontbijt zat er een klein japans meisje, en later kwamen we er achter dat ze 1 jaar was geworden vandaag, dus we hebben nog een happy birthday liedje gezongen.
In Yudanaka hebben we de trein gepakt naar Nagano, en in Nagano zijn we in de Shinkansen gesprongen naar Tokio.
Tokio, allerjezus wat een drukte, op het Centraal Stadion van Tokio, moesten we er wel even aan wennen om zo’n enorme mensen massa te zien (en te ontwijken) en dan ook nog even proberen te snappen hoe het metro stelsel in elkaar zit in Tokio.
Maar het is ons gelukt, we zijn met de metro naar Shinbasi gegaan, en daar zijn we naar ons hotel gelopen.
Het hotel (ja hotel) waar we nu zitten is een redeijk westers georiënteerd hotel, dus ik hoop dat we kunnen wennen aan de bedden die hier staan.
Na weer even een beetje geacclimatiseerd te hebben, zijn we vanavond naar de wijk Akihabara gegaan (wederom met de metro).
Akiharaba is de gadget/electronica wijk van Tokio, en geloof me je kijkt daar je ogen uit, van al het moois qua techniek wat je ziet, het is niet echt goedkoper als in Nederland, dus we zullen waarschijnlijk hier niets gaan kopen, maar het is wel leuk om er doorheen te lopen.
Vanavond de metro weer terug gepakt naar Shinbasi naar het hotel.
Morgen gaan we (vroeg)naar Nikko. Ps Onze japanse vriend uit Shirikawa go heeft nog gereageerd, en hij komt de 29ste naar Tokio toe, om een dagje met hem te sightseeingen en hij heeft ons ook uitgenodigd om naar een kabuki (Traditioneel japanse dans en zang, kijk maar op Youtube) voorstelling te gaan. Leuk
Yudanaka
Vanochtend op een redelijk normaal tijdstip opgestaan, en rond half 8 gaan ontbijten, deze keer weer een Japans ontbijt, en ja hoor de zalm lag er weer, maar deze keer hebben we er toch een klein beetje aangewaagd, en we hebben er wat kleine stukjes van genomen, incl de andere toebehoren en de rijst, en we moeten zeggen dat het toch wel lekker was het ontbijt.
Na het ontbijt hebben we ons op ons gemak gedoucht en aangekleed, en rond 9 uur zouden we bij de entree zijn zodat we naar het park van de aapjes toe konden.
Gisterenavond hadden we het al gezien dat er heel veel motoren bij de ingang stonden, en vanochtend toen we buiten kwamen was de club bezig om zich voor te bereiden voor de rit.
Ik liet aan een van de motorrijders weten dat ik ook een motorrijder was, en de klik was er gelijk. Het engels van de heren was erg slecht, maar een van de mannen van de Ryokan sprak redelijk goed engels, en die vertaalde alles voor ons.
Op een gegeven moment moest er een groepfoto worden gemaakt, en ze stonden er allemaal op dat wij er ook tussen zouden gaan staan, je ziet Mary achter de president van de club staan, met haar hand op zijn schouders.
We hebben er later heerlijk om gelachen, dat je zo uit het niets in een groepfoto terecht komt. We hoorde later dat ze de foto’s gepost hebben op hun facebook pagina, alleen we hebben nog niet kunnen achterhalen waar het exact staan.
Na alle motorrijders een veilige reis te hebben gewenst, zijn we naar het Shiroguen park gegaan, waar de beroemde makaken aapjes leven.
Voordat je in het park bent moet je eerst nog een stuk van 1,6 km door het bos heen wandelen (omhoog) voordat je er bent. Maar eenmaal in het park aangekomen, is het weer een schitterend schouwspel, en we hadden uiteraard verwacht dat er apen zouden zitten, maar dat het er zoveel zouden zijn dat hadden we dan weer niet verwacht.
Het is erg leuk om te zien hoe de apen leven, en vooral als ze in het water zitten, geeft het een leuk beeld van de apen, vooral als ze uit het water komen, zie dat het maar scharminkeltjes zijn.
Na daar redelijk wat fotos te hebben genomen en er redelijk een tijdje rond te hebben gebracht, zijn we weer terug gegaan naar de Ryokan, om daar de rest van de middag lekker te relaxen. In de Ryokan waren niet zo heel erg veel gasten, dus we hadden het rijk een beetje voor ons alleen, wat heerlijk is als je dan in het japanse badhuis zit. Want dan heb je de tijd.
Vanavond hebben we weer heerlijk gegeten (geloof me, dit eten verveeld nooit), en hebben we de grootste lol gehad met de gastvrouw, die elke keer maar kleine schaaltjes eten kwam brengen, en waarop ik maar elke keer zie, oh no more food, it is to much for us. Zij zelf had er ook de grootste lol in.
Morgen gaan we de jungle in, de stadjungle wel te verstaan, genaamd Tokio.
Vanochtend op een redelijk normaal tijdstip opgestaan, en rond half 8 gaan ontbijten, deze keer weer een Japans ontbijt, en ja hoor de zalm lag er weer, maar deze keer hebben we er toch een klein beetje aangewaagd, en we hebben er wat kleine stukjes van genomen, incl de andere toebehoren en de rijst, en we moeten zeggen dat het toch wel lekker was het ontbijt.
Na het ontbijt hebben we ons op ons gemak gedoucht en aangekleed, en rond 9 uur zouden we bij de entree zijn zodat we naar het park van de aapjes toe konden.
Gisterenavond hadden we het al gezien dat er heel veel motoren bij de ingang stonden, en vanochtend toen we buiten kwamen was de club bezig om zich voor te bereiden voor de rit.
Ik liet aan een van de motorrijders weten dat ik ook een motorrijder was, en de klik was er gelijk. Het engels van de heren was erg slecht, maar een van de mannen van de Ryokan sprak redelijk goed engels, en die vertaalde alles voor ons.
Op een gegeven moment moest er een groepfoto worden gemaakt, en ze stonden er allemaal op dat wij er ook tussen zouden gaan staan, je ziet Mary achter de president van de club staan, met haar hand op zijn schouders.
We hebben er later heerlijk om gelachen, dat je zo uit het niets in een groepfoto terecht komt. We hoorde later dat ze de foto’s gepost hebben op hun facebook pagina, alleen we hebben nog niet kunnen achterhalen waar het exact staan.
Na alle motorrijders een veilige reis te hebben gewenst, zijn we naar het Shiroguen park gegaan, waar de beroemde makaken aapjes leven.
Voordat je in het park bent moet je eerst nog een stuk van 1,6 km door het bos heen wandelen (omhoog) voordat je er bent. Maar eenmaal in het park aangekomen, is het weer een schitterend schouwspel, en we hadden uiteraard verwacht dat er apen zouden zitten, maar dat het er zoveel zouden zijn dat hadden we dan weer niet verwacht.
Het is erg leuk om te zien hoe de apen leven, en vooral als ze in het water zitten, geeft het een leuk beeld van de apen, vooral als ze uit het water komen, zie dat het maar scharminkeltjes zijn.
Na daar redelijk wat fotos te hebben genomen en er redelijk een tijdje rond te hebben gebracht, zijn we weer terug gegaan naar de Ryokan, om daar de rest van de middag lekker te relaxen. In de Ryokan waren niet zo heel erg veel gasten, dus we hadden het rijk een beetje voor ons alleen, wat heerlijk is als je dan in het japanse badhuis zit. Want dan heb je de tijd.
Vanavond hebben we weer heerlijk gegeten (geloof me, dit eten verveeld nooit), en hebben we de grootste lol gehad met de gastvrouw, die elke keer maar kleine schaaltjes eten kwam brengen, en waarop ik maar elke keer zie, oh no more food, it is to much for us. Zij zelf had er ook de grootste lol in.
Morgen gaan we de jungle in, de stadjungle wel te verstaan, genaamd Tokio.
Tsumago - Yudanaka
Vanochtend weer lekker vroeg opgestaan, om het ontbijt te nuttigen om 07:15 uur, uiteraard weer een japans ontbijt, waar we weer de helft van hebben laten staan, om vervolgens de bus naar het station van Nagiso te pakken, waar we de trein konden pakken naar Matsumoto.
In de trein daar naar toe konden we geen zitplaatsen vinden, dus zijn we maar in een staancoupe gaan staan, waar 1 japanner in wielrenner outfit op slippers stond.
Nadat we hem vriendelijk hadden begroet, begon hij een beetje zenuwachtig heen en weer te draaien, en op een gegeven moment durfde hij toch nog iets te vragen, van waar wij vandaan kwamen. Wij antwoordde hier op uit Nederland, waarop zijn japanse ogen groter werden, op het moment dat ik aan hem vroeg of hij een wielrenner was, toen was het hek van de dam, want de combinatie Nederland en wielrenner, dat kreeg hem bijna tegen het dak van het plafond aan(volgens ons had hij al te veel cola op, en dat veroorzaakte zijn hyperactiviteit).
Maar wat ons natuurlijk wel trots maakte, was dat hij als eerste wielrenner uit Nederland, Lars Boom noemde wat natuurlijk mijn lokale held is.
Dus toen kwam het gesprek echt los over wielrenner (als je het een gesprek kunt noemen), en werden de verschillende wielrenners namen, over en weer genoemd, en waarbij veel handen en voeten taal werdt gebruikt.
Hij liet ons zelfs zijn schoenen zien, en alles wat maar genoemd werd was oke, oke, oke.
Op een gegeven moment kwamen we bij een station aan, en onze lokale wielrennerheld, sprintte ineens naar achteren, en zwaaide nog naar ons van bye bye.
Tijdens het bij komen van het lachen om deze man, zagen wij hem ineens op zijn slippers op het perron naar voren toe lopen.
Toen de trein begon te rijden stond hij stil op het perron, zonder zijn fiets( hij had namelijk gezegd dat zijn fiets in een ander coupe stond), wij hebben het vermoeden dat deze er nog staat in de trein, en dat hij dus moet gaan proberen om zijn fiets terug te krijgen, wat we wel zielig voor hem vonden, maar we hebben er toch erg om moeten lachen.
Na in Matsumoto te zijn aangekomen, zijn we gelijk doorgegaan naar Matsumoto Castle, want ongeveer een kilometer van het station af ligt, en waardoor we ook gelijk een indruk konden krijgen van de stad zelf.
Matsumoto is een heerlijke stad om doorheen te lopen, en geeft een enorm relaxte en gemoedelijke sfeer.
Matsumoto Castle, is fenomenaal indrukwekkend, en op het moment dat je de bocht om gaat zie je ineens het indrukwekkende kasteel voor je liggen.
We hebben eerst nog aan de buitenkant wat fotos genomen, en zijn toen naar binnen toe gegaan, om het kasteel van binnen te bezichtigen.
Helaas waren we niet de enige, want het was er erg druk, maar het was erg leuk om er doorheen te lopen.
Vandaag waren er veel verschillende dingen te doen in Matsumoto, dus onderweg hebben we nog een fotosessie van een japans bruidspaar gezien en bij het station waren verschillende muziek optredens en activiteiten voor kinderen.
Na nog even iets gegeten te hebben, en nog even een starbuckje te hebben gepakt, zijn we onze reis gaan vervolgen naar Yudanaka.
Rond half 6 zijn we in Yudanaka aangekomen, en zijn we naar de Ryokan (luxere versie van een Minshuku)gegaan, waar we vanavond nog heerlijk japans gebadderd hebben en lekker hebben gegeten.
Morgen gaan we naar de beroemde aapjes van Yudanaka kijken.
Vanochtend weer lekker vroeg opgestaan, om het ontbijt te nuttigen om 07:15 uur, uiteraard weer een japans ontbijt, waar we weer de helft van hebben laten staan, om vervolgens de bus naar het station van Nagiso te pakken, waar we de trein konden pakken naar Matsumoto.
In de trein daar naar toe konden we geen zitplaatsen vinden, dus zijn we maar in een staancoupe gaan staan, waar 1 japanner in wielrenner outfit op slippers stond.
Nadat we hem vriendelijk hadden begroet, begon hij een beetje zenuwachtig heen en weer te draaien, en op een gegeven moment durfde hij toch nog iets te vragen, van waar wij vandaan kwamen. Wij antwoordde hier op uit Nederland, waarop zijn japanse ogen groter werden, op het moment dat ik aan hem vroeg of hij een wielrenner was, toen was het hek van de dam, want de combinatie Nederland en wielrenner, dat kreeg hem bijna tegen het dak van het plafond aan(volgens ons had hij al te veel cola op, en dat veroorzaakte zijn hyperactiviteit).
Maar wat ons natuurlijk wel trots maakte, was dat hij als eerste wielrenner uit Nederland, Lars Boom noemde wat natuurlijk mijn lokale held is.
Dus toen kwam het gesprek echt los over wielrenner (als je het een gesprek kunt noemen), en werden de verschillende wielrenners namen, over en weer genoemd, en waarbij veel handen en voeten taal werdt gebruikt.
Hij liet ons zelfs zijn schoenen zien, en alles wat maar genoemd werd was oke, oke, oke.
Op een gegeven moment kwamen we bij een station aan, en onze lokale wielrennerheld, sprintte ineens naar achteren, en zwaaide nog naar ons van bye bye.
Tijdens het bij komen van het lachen om deze man, zagen wij hem ineens op zijn slippers op het perron naar voren toe lopen.
Toen de trein begon te rijden stond hij stil op het perron, zonder zijn fiets( hij had namelijk gezegd dat zijn fiets in een ander coupe stond), wij hebben het vermoeden dat deze er nog staat in de trein, en dat hij dus moet gaan proberen om zijn fiets terug te krijgen, wat we wel zielig voor hem vonden, maar we hebben er toch erg om moeten lachen.
Na in Matsumoto te zijn aangekomen, zijn we gelijk doorgegaan naar Matsumoto Castle, want ongeveer een kilometer van het station af ligt, en waardoor we ook gelijk een indruk konden krijgen van de stad zelf.
Matsumoto is een heerlijke stad om doorheen te lopen, en geeft een enorm relaxte en gemoedelijke sfeer.
Matsumoto Castle, is fenomenaal indrukwekkend, en op het moment dat je de bocht om gaat zie je ineens het indrukwekkende kasteel voor je liggen.
We hebben eerst nog aan de buitenkant wat fotos genomen, en zijn toen naar binnen toe gegaan, om het kasteel van binnen te bezichtigen.
Helaas waren we niet de enige, want het was er erg druk, maar het was erg leuk om er doorheen te lopen.
Vandaag waren er veel verschillende dingen te doen in Matsumoto, dus onderweg hebben we nog een fotosessie van een japans bruidspaar gezien en bij het station waren verschillende muziek optredens en activiteiten voor kinderen.
Na nog even iets gegeten te hebben, en nog even een starbuckje te hebben gepakt, zijn we onze reis gaan vervolgen naar Yudanaka.
Rond half 6 zijn we in Yudanaka aangekomen, en zijn we naar de Ryokan (luxere versie van een Minshuku)gegaan, waar we vanavond nog heerlijk japans gebadderd hebben en lekker hebben gegeten.
Morgen gaan we naar de beroemde aapjes van Yudanaka kijken.
Takayama - Tsumago
Vanochtend weer vroeg uit de veren gesprongen, om na eerst het ontbijt te nuttigen, om 8 uur de trein te pakken naar Tsumago, via verschillende manieren, trein en metro waren we rond 13 uur in Tsumago. In Tsumago hebben we gelijk de taxi gepakt naar de Magome pas, om daar onze wandelroute te starten terug naar Tsumago.
Wij hadden van deze route gehoord dat het een legendarische route was, dus dat wilde wij ook gaan doen.
De taxi rit was een beetje boven het budget, want daar betaalde we 4150 Yen voor, wat gelijk staat als ongeveer 45 euro, dus dat was wel even schrikken.
In Magome, hebben we eerst in het dorp de afdaling gemaakt naar het startpunt, en zijn toen weer omgekeerd om de wandelroute te starten, de hellingen die we voor onze kiezen kregen waren niet misselijk, en met een temperatuur van bijna 35 graden op je kop, was dit toch wel even afzien,en hebben we halverwege, na verschillende keren aan bellen te hebben getrokken voor de beren die er zaten, toch maar besloten om een stukje te smokkelen met de bus, dit omdat het toch de combinatie heuvels en bloedverziekende hitte het ons toch niet verantwoord leek om het langste midden stuk te doen, dus hebben we onderweg een stuk met de bus gedaan.
Ongeveer 4 km voor Tsumago zijn we weer uitgestapt en hebben de route afgemaakt naar Tsumago. Onderweg in de dorpjes en ook in Tsumago, lijkt het wel of de tijd heeft stil gestaan, en je waant jezelf ook in het Japan, van de 15de eeuw met zijn samoerais en zijn shogun. Prachtig om te zien.
In Tsumago zijn we op zoek gegaan naar de minshuku, en na die gevonden te hebben waren we aangenaam verrast, door de schoonheid, en reinheid van de Minshuku,dit was namelijk een erg schone en nette Minshuku, en nadat de eigenaresse ons door haar Minshuku had geleidt konden we kiezen uit verschillende kamers.
In de Minshuku zaten nog andere gasten, 4 gasten uit Japan, en 2 Europeanen, wat later bij het avond (uiteraard weer met zijn alle gezamenlijk eten) Nederlanders bleken te zijn, en we hebben met hun tijdens het eten nog even zitten kletsen over koetjes en kalfjes.
Na het eten zijn we nog even door het dorpje gelopen, dit omdat het in de avond mooi verlicht is, en na de wandeling zijn we lekker gaan slapen , omdat we morgen weer vroeg moeten gaan opstaan.
Morgen naar Matsumoto en Yudanaka.
Vanochtend weer vroeg uit de veren gesprongen, om na eerst het ontbijt te nuttigen, om 8 uur de trein te pakken naar Tsumago, via verschillende manieren, trein en metro waren we rond 13 uur in Tsumago. In Tsumago hebben we gelijk de taxi gepakt naar de Magome pas, om daar onze wandelroute te starten terug naar Tsumago.
Wij hadden van deze route gehoord dat het een legendarische route was, dus dat wilde wij ook gaan doen.
De taxi rit was een beetje boven het budget, want daar betaalde we 4150 Yen voor, wat gelijk staat als ongeveer 45 euro, dus dat was wel even schrikken.
In Magome, hebben we eerst in het dorp de afdaling gemaakt naar het startpunt, en zijn toen weer omgekeerd om de wandelroute te starten, de hellingen die we voor onze kiezen kregen waren niet misselijk, en met een temperatuur van bijna 35 graden op je kop, was dit toch wel even afzien,en hebben we halverwege, na verschillende keren aan bellen te hebben getrokken voor de beren die er zaten, toch maar besloten om een stukje te smokkelen met de bus, dit omdat het toch de combinatie heuvels en bloedverziekende hitte het ons toch niet verantwoord leek om het langste midden stuk te doen, dus hebben we onderweg een stuk met de bus gedaan.
Ongeveer 4 km voor Tsumago zijn we weer uitgestapt en hebben de route afgemaakt naar Tsumago. Onderweg in de dorpjes en ook in Tsumago, lijkt het wel of de tijd heeft stil gestaan, en je waant jezelf ook in het Japan, van de 15de eeuw met zijn samoerais en zijn shogun. Prachtig om te zien.
In Tsumago zijn we op zoek gegaan naar de minshuku, en na die gevonden te hebben waren we aangenaam verrast, door de schoonheid, en reinheid van de Minshuku,dit was namelijk een erg schone en nette Minshuku, en nadat de eigenaresse ons door haar Minshuku had geleidt konden we kiezen uit verschillende kamers.
In de Minshuku zaten nog andere gasten, 4 gasten uit Japan, en 2 Europeanen, wat later bij het avond (uiteraard weer met zijn alle gezamenlijk eten) Nederlanders bleken te zijn, en we hebben met hun tijdens het eten nog even zitten kletsen over koetjes en kalfjes.
Na het eten zijn we nog even door het dorpje gelopen, dit omdat het in de avond mooi verlicht is, en na de wandeling zijn we lekker gaan slapen , omdat we morgen weer vroeg moeten gaan opstaan.
Morgen naar Matsumoto en Yudanaka.
Shirakawa go - Takayama
Vanochtend zijn we weer redelijk vroeg opgestaan (6 uur), en hebben nog even rond gekeken in de natuur, voordat we om 7:30 uur ons ontbijt zouden krijgen.
Deze keer hebben we ons ontbijt wel volledig genuttigd, dit omdat er geen vis gerechten bij zaten, en redelijk veel groentes.
De vader en zoon zaten vanochtend ook bij het ontbijt, en we hebben weer gezellig een tijdje zitten kletsen met elkaar.
Na het ontbijt zijn we naar buiten toe gegaan, om even wat gezamelijke fotos te nemen, en ook de email adressen uit te wissel, zodat we de fotos per mail nog konden uitwisselen.
De vader bood nog aan om volgende week een dagje naar Tokio te komen, om ons een beetje door Tokio heen te begeleiden, dus we hebben afgesproken dat we hier over via mail contact zouden houden, want dat lijkt ons wel heel erg leuk om een dagje met hem door Tokio heen te gaan.
Aangezien wij in Nederland nog wat kleine typische Hollandse presentjes hadden gekocht, hebben we de zoon nog een postkaartje met Nederland erop, en een klein zakje met een klein delfstblauw klompje.
Hij was er erg blij mee.
Momenteel zitten we in de bus naar Takayama. Takayama is leuk, maar niet zo heel erg spectaculair, heeft een hele leuke oude dorpkern, maar we zijn natuurlijk al heel erg verwend geraakt door Shirakawa go, dus we hebben nog wel door de dorpkern heen gelopen, daarna hebben we nog wel een hele leuke route gewandeld langs allerlei verschillende tempels.
Het weer is hier trouwens wel geweldig, en soms een beetje te warm, maar ja vergeleken met wat we nu in Nederland zien, hoor je ons niet klagen.
Vandaag was het 31 graden.
In onze Ryokan hebben we vanavond nog gezellig samen in een Japanse Hottube(45 graden) gezeten, met een prachtig uitzicht over Takayama, want de baden waren op de 13de etage van de Ryokan.
Leuk trouwens om te zien dat in de Ryokan waar we momenteel zitten je niet met je schoenen naar binnen mag, en waardoor iedereen dus op blote voeten of op sokken loopt, zelf door de hotel gangen en en lift liggen groen tatamis op de vloer. Het bed was trouwens wel goed te doen, en ligt heerlijk.
Morgen gaan we naar Tsumago.
Vanochtend zijn we weer redelijk vroeg opgestaan (6 uur), en hebben nog even rond gekeken in de natuur, voordat we om 7:30 uur ons ontbijt zouden krijgen.
Deze keer hebben we ons ontbijt wel volledig genuttigd, dit omdat er geen vis gerechten bij zaten, en redelijk veel groentes.
De vader en zoon zaten vanochtend ook bij het ontbijt, en we hebben weer gezellig een tijdje zitten kletsen met elkaar.
Na het ontbijt zijn we naar buiten toe gegaan, om even wat gezamelijke fotos te nemen, en ook de email adressen uit te wissel, zodat we de fotos per mail nog konden uitwisselen.
De vader bood nog aan om volgende week een dagje naar Tokio te komen, om ons een beetje door Tokio heen te begeleiden, dus we hebben afgesproken dat we hier over via mail contact zouden houden, want dat lijkt ons wel heel erg leuk om een dagje met hem door Tokio heen te gaan.
Aangezien wij in Nederland nog wat kleine typische Hollandse presentjes hadden gekocht, hebben we de zoon nog een postkaartje met Nederland erop, en een klein zakje met een klein delfstblauw klompje.
Hij was er erg blij mee.
Momenteel zitten we in de bus naar Takayama. Takayama is leuk, maar niet zo heel erg spectaculair, heeft een hele leuke oude dorpkern, maar we zijn natuurlijk al heel erg verwend geraakt door Shirakawa go, dus we hebben nog wel door de dorpkern heen gelopen, daarna hebben we nog wel een hele leuke route gewandeld langs allerlei verschillende tempels.
Het weer is hier trouwens wel geweldig, en soms een beetje te warm, maar ja vergeleken met wat we nu in Nederland zien, hoor je ons niet klagen.
Vandaag was het 31 graden.
In onze Ryokan hebben we vanavond nog gezellig samen in een Japanse Hottube(45 graden) gezeten, met een prachtig uitzicht over Takayama, want de baden waren op de 13de etage van de Ryokan.
Leuk trouwens om te zien dat in de Ryokan waar we momenteel zitten je niet met je schoenen naar binnen mag, en waardoor iedereen dus op blote voeten of op sokken loopt, zelf door de hotel gangen en en lift liggen groen tatamis op de vloer. Het bed was trouwens wel goed te doen, en ligt heerlijk.
Morgen gaan we naar Tsumago.
Kanazawa - Shirikawa go
Vanochtend de bus genomen naar Shirikawa go, wat ongeveer een reisje was van 1 uurtje. De rit naar Shirakawa go was adembenemend, en we reden door schitterende natuur, bergen en tunnels(de langste was 9,2 km).
Shirikawa go , wauw,wauw en nog een wauw, wat een schitterend dorp, en wat een adembenemend plaatje dit dorp, prachtig gelegen in een dal, met enorme bossen er om heen. Vanuit het bus station zijn we eerst op zoek gegaan naar een minshuku, om onze bagage daar achter te laten, zodat we wat makkelijker door het dorp konden lopen.
Nadat we de Minshuku hadden gevonden, hebben we een wandeling door het dorp gemaakt, dit dorp kenmerkt zich door speciale huizen, (Gasso-huizen) die gebouwd zijn van hout en met rieten daken.
Het dorp zelf is al een museum op zichzelf, dus het was er leuk rond lopen. Vanuit het dorp zijn we ook nog naar het uitkijkpunt gelopen, wat wederom een colletje van de buitencatgorie was, maar eenmaal bezweet boven aangekomen , was de klim het meer dan waard, omdat je hier een prachtig uitzicht had over het dal.
Nadat we weer naar beneden zijn gegaan, zijn we weer terug gegaan naar de Minshuku, om ons daar een beetje op te frissen voor het avondeten. Bij deze Minshuku zat een gezamenlijk eten met de andere gasten die daar ook verbleven, en gelukkig waren de andere gasten japanners(stel je voor dat je ineens met Nederlanders zou zitten).
De andere gasten (vader en zoon) waren enorm aardige en vriendelijke mensen, en omdat de vader ook goed engels sprak, hebben we de hele avond gezellig zitten kletsen over allerlei zaken ( de vader had namelijk 35 jaar bij IBM gewerkt, en ik heb daar ook gewerkt, dus we hadden redelijk wat aanknopingspunten), en we hebben allerlei fotos gedeeld met elkaar .
Tijdens het avondeten werd er ook door de oude vrouw des huizes op een gitaar gespeeld, en werd er ook gezongen, over smaak valt niet te twisten, dus laten we er maar op houden dat er geluid uit kwam.
Maar door die muziek gaf het verblijf in deze 300 jaar oude Minshuku huis, wat ook een Gasso huis was, wel een hele aparte, en prettige, gewaarwording.
Moe en voldaan van de dag zijn we terug gegaan naar ons kamertje, om, dachten we, onze beden nog te gaan opmaken, maar de verrassing was, dat dit al gedaan was door het oude vrouwtje.
Heerlijk om trouwens al van begin af aan dat we hier in Japan zijn ik geen netwerk bereik heb met mijn telefoon, dus ik heb al bijna 12 dagen geen telefoon gehad, heerlijk. Wel als we in de hotels zijn, en er is Wifi dan controleren we onze privemail en de Whatsapp berichten, maar verder niet omdat het gewoon simpelweg niet kan.
Vanochtend de bus genomen naar Shirikawa go, wat ongeveer een reisje was van 1 uurtje. De rit naar Shirakawa go was adembenemend, en we reden door schitterende natuur, bergen en tunnels(de langste was 9,2 km).
Shirikawa go , wauw,wauw en nog een wauw, wat een schitterend dorp, en wat een adembenemend plaatje dit dorp, prachtig gelegen in een dal, met enorme bossen er om heen. Vanuit het bus station zijn we eerst op zoek gegaan naar een minshuku, om onze bagage daar achter te laten, zodat we wat makkelijker door het dorp konden lopen.
Nadat we de Minshuku hadden gevonden, hebben we een wandeling door het dorp gemaakt, dit dorp kenmerkt zich door speciale huizen, (Gasso-huizen) die gebouwd zijn van hout en met rieten daken.
Het dorp zelf is al een museum op zichzelf, dus het was er leuk rond lopen. Vanuit het dorp zijn we ook nog naar het uitkijkpunt gelopen, wat wederom een colletje van de buitencatgorie was, maar eenmaal bezweet boven aangekomen , was de klim het meer dan waard, omdat je hier een prachtig uitzicht had over het dal.
Nadat we weer naar beneden zijn gegaan, zijn we weer terug gegaan naar de Minshuku, om ons daar een beetje op te frissen voor het avondeten. Bij deze Minshuku zat een gezamenlijk eten met de andere gasten die daar ook verbleven, en gelukkig waren de andere gasten japanners(stel je voor dat je ineens met Nederlanders zou zitten).
De andere gasten (vader en zoon) waren enorm aardige en vriendelijke mensen, en omdat de vader ook goed engels sprak, hebben we de hele avond gezellig zitten kletsen over allerlei zaken ( de vader had namelijk 35 jaar bij IBM gewerkt, en ik heb daar ook gewerkt, dus we hadden redelijk wat aanknopingspunten), en we hebben allerlei fotos gedeeld met elkaar .
Tijdens het avondeten werd er ook door de oude vrouw des huizes op een gitaar gespeeld, en werd er ook gezongen, over smaak valt niet te twisten, dus laten we er maar op houden dat er geluid uit kwam.
Maar door die muziek gaf het verblijf in deze 300 jaar oude Minshuku huis, wat ook een Gasso huis was, wel een hele aparte, en prettige, gewaarwording.
Moe en voldaan van de dag zijn we terug gegaan naar ons kamertje, om, dachten we, onze beden nog te gaan opmaken, maar de verrassing was, dat dit al gedaan was door het oude vrouwtje.
Heerlijk om trouwens al van begin af aan dat we hier in Japan zijn ik geen netwerk bereik heb met mijn telefoon, dus ik heb al bijna 12 dagen geen telefoon gehad, heerlijk. Wel als we in de hotels zijn, en er is Wifi dan controleren we onze privemail en de Whatsapp berichten, maar verder niet omdat het gewoon simpelweg niet kan.
Wajima - Kanazawa
Het was vanochtend weer vroeg wakker worden, niet omdat we iets gingen doen, maar omdat de eigenaar van de Minshuku, rond half 5 terug kwam van het vissen, en buiten bezig was met allerlei schoonmaak werkzaamheden. De visser vroeg gisteren ook nog aan mij of ik mee wilde gaan, om te gaan vissen, wat uiteraard uiterst aardig van hem was, maar ik ben geen liefhebber van vissen, dan alleen maar om het consumeren.
Het ontbijt vanochtend was weer een traditioneel Japans ontbijt, maar dan dit keer veel bestaand uit porties rauwe vis,rijst, wat groenten en een stuk makreel, net zoals een paar dagen terug was ook dit ontbijt weer iets te veel van het goede, en hebben we ons beperkt tot het nuttigen van een beetje rijst met een kopje thee.
Na afscheid te hebben genomen van de uiterst aardige man, (hij zwaaide ons uit), terug na het dorp Wajima gereden en daar de Morning markt bezocht, veel kraampjes met vis en groenten en shopsticks, erg leuk om te zien dat de vrouwen de visvangst van de mannen aan het verkopen zijn.
Daarna zijn we met de auto naar het noordelijkste puntje van het Noto schiereiland gereden, en hebben daar hoofdzakelijk langs de kust gereden, en hebben daar nog gestopt bij een waterval.
Daarna zijn we teruggereden naar Kanazawa, dit omdat we ook nog het Kenrokuen park wilde zien.
De Japanners noemen dit 1 van de drie mooiste parken van Japan, en daar hebben ze dan ook geen seconde van gelogen, want het was daar aardig prettig vertoeven in het park, en het zag er ook schitterend uit.
Na het park hebben we de auto terug gebracht naar het verhuurbedrijf, na eerst 2 keer gestopt te hebben bij een benzinepomp, dit omdat je hier in Japan eerst moet betalen, en dan pas kan gaan tanken.
Ik dacht dat ik met 2000 Yen wel uit zou komen, maar toen we wegreden bleek, er toch nog iets meer in te moeten, dus hebben we nog een keer getankt, bij een benzinestation. De auto retour brengen ging vlotjes, en na nog even gestopt te hebben bij een Starbucks, zijn we naar het hotel gegaan, om nog wat noodzakelijke wasjes te doen, en ons zelf op te frissen.
Vanavond zijn we nog naar het Geisha district gegaan, echter zijn we geen Geishas tegen gekomen, en was het er erg rustig, maar dat maakt het dan ook wel leuker om er doorheen te slenteren. Onderweg naar dit Geisha (Higashi) district stonden we bij een bushalte uiteraard op een westerse(dus er niet veel van snappen van het schema, omdat alles in het Japans was) manier te kijken naar het routeschema van de bus, totdat er een aardige dame naar ons toe kwam, en vroeg of ze ons kon helpen, ze sprak ook zowaar redelijk Engels, haar uitgelegd waar we naar toe wilde, waarop zij ons aanbood om ons daar heen te begeleiden, dit omdat zij toch deze kant op moest.
Na met haar nog een tijdje gekletst te hebben in de bus, heeft ze ons bij de ingang van de Geisha wijk gebracht, en hebben we hartelijk afscheid genomen.
Ons hotel en de Geisha wijk lagen niet zo ver van elkaar, dus hebben we het stukje maar teruggelopen. Onderweg hebben we nog een heerlijke Japanse Noodle soep gegeten, waarna we terug zijn gegaan naar het hotel.
Morgen gaan we met de bus naar Shirakawa-go, wat in de heuvels ligt, in het binnenland.
Ps
De was heeft lekker gedroogd in de auto.(De dag van gisteren)
Ps2
Leuk om allemaal verschillende leuke reacties te krijgen op ons reisverslag, via de mail.
Het was vanochtend weer vroeg wakker worden, niet omdat we iets gingen doen, maar omdat de eigenaar van de Minshuku, rond half 5 terug kwam van het vissen, en buiten bezig was met allerlei schoonmaak werkzaamheden. De visser vroeg gisteren ook nog aan mij of ik mee wilde gaan, om te gaan vissen, wat uiteraard uiterst aardig van hem was, maar ik ben geen liefhebber van vissen, dan alleen maar om het consumeren.
Het ontbijt vanochtend was weer een traditioneel Japans ontbijt, maar dan dit keer veel bestaand uit porties rauwe vis,rijst, wat groenten en een stuk makreel, net zoals een paar dagen terug was ook dit ontbijt weer iets te veel van het goede, en hebben we ons beperkt tot het nuttigen van een beetje rijst met een kopje thee.
Na afscheid te hebben genomen van de uiterst aardige man, (hij zwaaide ons uit), terug na het dorp Wajima gereden en daar de Morning markt bezocht, veel kraampjes met vis en groenten en shopsticks, erg leuk om te zien dat de vrouwen de visvangst van de mannen aan het verkopen zijn.
Daarna zijn we met de auto naar het noordelijkste puntje van het Noto schiereiland gereden, en hebben daar hoofdzakelijk langs de kust gereden, en hebben daar nog gestopt bij een waterval.
Daarna zijn we teruggereden naar Kanazawa, dit omdat we ook nog het Kenrokuen park wilde zien.
De Japanners noemen dit 1 van de drie mooiste parken van Japan, en daar hebben ze dan ook geen seconde van gelogen, want het was daar aardig prettig vertoeven in het park, en het zag er ook schitterend uit.
Na het park hebben we de auto terug gebracht naar het verhuurbedrijf, na eerst 2 keer gestopt te hebben bij een benzinepomp, dit omdat je hier in Japan eerst moet betalen, en dan pas kan gaan tanken.
Ik dacht dat ik met 2000 Yen wel uit zou komen, maar toen we wegreden bleek, er toch nog iets meer in te moeten, dus hebben we nog een keer getankt, bij een benzinestation. De auto retour brengen ging vlotjes, en na nog even gestopt te hebben bij een Starbucks, zijn we naar het hotel gegaan, om nog wat noodzakelijke wasjes te doen, en ons zelf op te frissen.
Vanavond zijn we nog naar het Geisha district gegaan, echter zijn we geen Geishas tegen gekomen, en was het er erg rustig, maar dat maakt het dan ook wel leuker om er doorheen te slenteren. Onderweg naar dit Geisha (Higashi) district stonden we bij een bushalte uiteraard op een westerse(dus er niet veel van snappen van het schema, omdat alles in het Japans was) manier te kijken naar het routeschema van de bus, totdat er een aardige dame naar ons toe kwam, en vroeg of ze ons kon helpen, ze sprak ook zowaar redelijk Engels, haar uitgelegd waar we naar toe wilde, waarop zij ons aanbood om ons daar heen te begeleiden, dit omdat zij toch deze kant op moest.
Na met haar nog een tijdje gekletst te hebben in de bus, heeft ze ons bij de ingang van de Geisha wijk gebracht, en hebben we hartelijk afscheid genomen.
Ons hotel en de Geisha wijk lagen niet zo ver van elkaar, dus hebben we het stukje maar teruggelopen. Onderweg hebben we nog een heerlijke Japanse Noodle soep gegeten, waarna we terug zijn gegaan naar het hotel.
Morgen gaan we met de bus naar Shirakawa-go, wat in de heuvels ligt, in het binnenland.
Ps
De was heeft lekker gedroogd in de auto.(De dag van gisteren)
Ps2
Leuk om allemaal verschillende leuke reacties te krijgen op ons reisverslag, via de mail.
Kanazawa - Wajima
Vandaag zijn we in de auto gesprongen en hebben voor 2 dagen een auto, dit was in het begin wel een hele ervaring, want we hebben regelmatig in auto’s gezeten met het stuur aan de rechterkant, maar we hebben nog nooit zelf gereden, maar ja eens moet de eerste keer zijn.
Nadat we de stad Kanazawa uit zijn gereden, en we richting het schiereiland Noto zijn gegaan, hebben we de eerste de beste parkeerplaats gepakt, om eerst de oksels droog te maken, en de blaas te legen, en daarna hebben we de auto vol gelegd met natte was van gisteren, want die was vannacht niet echt gedroogd, en dus hebben we dit maar uitgestald in de auto.
Aangezien we een auto met een GPS hadden, konden we gemakkelijk de routes instellen, want deze GPS moesten we instellen met het telefoonnummer van de plek waar we wilde eindigen (Je moet er maar opkomen!!).
Hierdoor konden we gemakkelijker van de route afwijken, omdat de GPS het elke keer wel weer goed oppakte, en waardoor we dus ook een stuk over het strand konden rijden, In Monzen zijn we nog naar de tempel Sonjij-ji geweest, waar de Zen Boeddhisten leven, helaas voor ons was de tempel in renovatie, dus deze stond aardig ingepakt.
Daarna zijn we naar Wajima gegaan, om op tijd bij het bus station te zijn, dit omdat we om 5 uur hadden afgesproken met iemand die ons daar zou oppikken, om naar de Minshuku te brengen.
De beste man was mooi op tijd, en we hebben hem achterna gereden. Daar wij echt niet wisten waar de Minshuku was, werd het wel even spannend waar hij ons naar toe bracht, dit omdat de weggetjes steeds smaller, de bochten steeds scherper, en het ging ook aardig op in neer tussen de bossen.
Maar na een goed half uur zijn we echt op een prachtige locatie aangekomen, met een prachtig uitzicht op de Japanse Zee, in een Japanse kamer, met de bekende Tatami’s, in de Minshuku zitten nog andere Japanse gasten, en vanavond hebben we heerlijk gezamenlijk Sashimi gegeten, het Engels hier is echter wel een groot probleem, dus de gesprekken beperkte zich tot gebaren, en lachen.
We gaan zo weer onze Japanse bedjes voorbereidde voor de aankomende nacht. We beginnen er steeds meer ervaring in te krijgen.
Morgen gaan we de rest van het schiereiland bekijken, en gaan daarna weer terug naar Kanazawa, waar we in hetzelfde Hotel nog een overnachting hebben.
Vandaag zijn we in de auto gesprongen en hebben voor 2 dagen een auto, dit was in het begin wel een hele ervaring, want we hebben regelmatig in auto’s gezeten met het stuur aan de rechterkant, maar we hebben nog nooit zelf gereden, maar ja eens moet de eerste keer zijn.
Nadat we de stad Kanazawa uit zijn gereden, en we richting het schiereiland Noto zijn gegaan, hebben we de eerste de beste parkeerplaats gepakt, om eerst de oksels droog te maken, en de blaas te legen, en daarna hebben we de auto vol gelegd met natte was van gisteren, want die was vannacht niet echt gedroogd, en dus hebben we dit maar uitgestald in de auto.
Aangezien we een auto met een GPS hadden, konden we gemakkelijk de routes instellen, want deze GPS moesten we instellen met het telefoonnummer van de plek waar we wilde eindigen (Je moet er maar opkomen!!).
Hierdoor konden we gemakkelijker van de route afwijken, omdat de GPS het elke keer wel weer goed oppakte, en waardoor we dus ook een stuk over het strand konden rijden, In Monzen zijn we nog naar de tempel Sonjij-ji geweest, waar de Zen Boeddhisten leven, helaas voor ons was de tempel in renovatie, dus deze stond aardig ingepakt.
Daarna zijn we naar Wajima gegaan, om op tijd bij het bus station te zijn, dit omdat we om 5 uur hadden afgesproken met iemand die ons daar zou oppikken, om naar de Minshuku te brengen.
De beste man was mooi op tijd, en we hebben hem achterna gereden. Daar wij echt niet wisten waar de Minshuku was, werd het wel even spannend waar hij ons naar toe bracht, dit omdat de weggetjes steeds smaller, de bochten steeds scherper, en het ging ook aardig op in neer tussen de bossen.
Maar na een goed half uur zijn we echt op een prachtige locatie aangekomen, met een prachtig uitzicht op de Japanse Zee, in een Japanse kamer, met de bekende Tatami’s, in de Minshuku zitten nog andere Japanse gasten, en vanavond hebben we heerlijk gezamenlijk Sashimi gegeten, het Engels hier is echter wel een groot probleem, dus de gesprekken beperkte zich tot gebaren, en lachen.
We gaan zo weer onze Japanse bedjes voorbereidde voor de aankomende nacht. We beginnen er steeds meer ervaring in te krijgen.
Morgen gaan we de rest van het schiereiland bekijken, en gaan daarna weer terug naar Kanazawa, waar we in hetzelfde Hotel nog een overnachting hebben.
Naoshima-Kanazawa
Vandaag niet zo’n hele spannende dag gehad, en is de dag hoofdzakelijk met reizen gevuld.
Vanochtend na het Japanse ontbijt (we hebben beide de zalm laten liggen, want dat ging ons toch iets te ver, zo vroeg in de ochtend) hebben we de minshuku verlaten, en hebben we nog een flink stuk gelopen op het eilandje, onderweg begon het al een beetje te spetteren, en het was leuk om te zien dat we op een gegeven moment een vrouwtje bij haar huis tegenkwamen, die ons aanbood om naar binnen te gaan, of als we een paraplu wilde hebben dan kon dat ook, dit hebben we met de meeste vriendelijkheid afgeslagen, en daar er niet veel meer te zien was, hebben we de ferry(hetzelfde vrouwtje van de paraplu zat ook op deze boot, en was weer uitermate vriendelijk) naar Uno gepakt, in de hoop dat daar de braderie nog zou zijn die we gisteren waren tegengekomen(en gelukkig was die er).
Doordat het weer steeds slechter werd, en we steeds natter en natter van de harde regen hebben we , nadat we ongeveer een uurtje rond hebben gelopen, besloten om de reis naar Kanazawa aan te vangen, we wisten dat het een lange afstand was, hebben we er best wel een tijdje over gedaan, en zijn we rond half zeven in de avond aangekomen in Kanazawa.
We zitten nu in een hotel, en hebben onze spullen door de hotel kamer heen te droge gelegd, in de hoop dat morgen alles droog is.
Vandaag niet zo’n hele spannende dag gehad, en is de dag hoofdzakelijk met reizen gevuld.
Vanochtend na het Japanse ontbijt (we hebben beide de zalm laten liggen, want dat ging ons toch iets te ver, zo vroeg in de ochtend) hebben we de minshuku verlaten, en hebben we nog een flink stuk gelopen op het eilandje, onderweg begon het al een beetje te spetteren, en het was leuk om te zien dat we op een gegeven moment een vrouwtje bij haar huis tegenkwamen, die ons aanbood om naar binnen te gaan, of als we een paraplu wilde hebben dan kon dat ook, dit hebben we met de meeste vriendelijkheid afgeslagen, en daar er niet veel meer te zien was, hebben we de ferry(hetzelfde vrouwtje van de paraplu zat ook op deze boot, en was weer uitermate vriendelijk) naar Uno gepakt, in de hoop dat daar de braderie nog zou zijn die we gisteren waren tegengekomen(en gelukkig was die er).
Doordat het weer steeds slechter werd, en we steeds natter en natter van de harde regen hebben we , nadat we ongeveer een uurtje rond hebben gelopen, besloten om de reis naar Kanazawa aan te vangen, we wisten dat het een lange afstand was, hebben we er best wel een tijdje over gedaan, en zijn we rond half zeven in de avond aangekomen in Kanazawa.
We zitten nu in een hotel, en hebben onze spullen door de hotel kamer heen te droge gelegd, in de hoop dat morgen alles droog is.
Hiroshima-Naoshima
Vanochtend uiteraard weer vroeg opgestaan, de tassen weer afgegeven bij een takyubin, zijn we na het ontbijt naar het Atomic Memorial Park gegaan in Hiroshima, wat een park is,
die is aangelegd ter ere van de slachtoffers van de eerste atoombom die is gevallen op Hiroshima. Indrukwekkend om daar rond te lopen.
Vervolgens de tram, naar het station genomen, en daar de Shinkansen naar Okayama genomen, en daar de lokale trein gepakt naar Uno, waar we gelijk de Ferry zouden pakken naar Noashima, maar in Uno aangekomen, was daar een groot festival in de haven, met allerlei tentjes, en muziek( op zijn Japans), uiteraard hebben we daar lekker een tijdje rond gelopen,en hebben daar ook nog een lekker frietje op (hoe nederlands) en hebben nog een paar mooie fotos kunnen nemen van de driemaster Tokyo Maru die daar ook aangemeerd lag.
Doordat het een beetje onduidelijk was hoe we nu in Naoshima moesten komen, zaten we ook nog bijna in de verkeerde boot, gelukkig kwamen we daar vrij snel achter, en na de juiste terminal te hebben gevonden, zijn we met de Ferry naar het eiland Naoshima gevaren.
Momenteel zitten we in een prachtige Minshuku in Naoshima, en hier is het (hoe kan het ook anders) weer prachtig vertoeven. We hebben hier 2 kamers, 1 woongedeelte en een slaap gedeelte aangrenzend aan elkaar maar gescheiden door de overbekende Japanse deuren.
Nadat we even hebben uitgerust, hebben we nog een stevige wandeling over het eiland gemaakt, en zijn we nog naar het Benesse House gelopen, aan de andere kant van het eiland. Maar met dit soort kunst hebben we beide niet zo veel, dus daar zijn we ook niet lang gebleven.
De vrouw des huizes, komt een beetje nors en stuurs over,en spreek ook helemaal geen Engels, en alleen maar Japans maar ze kan wel lekker koken, want we hebben heerlijk gegeten in haar keukentje, dit was toch wel een van de lekkerste maaltijden die we tot nu toe hebben gehad, een Japanse sashimi en sushi schotel.
We hebben beide onze kimono uiteraard weer aan, we hebben het bedje weer opgemaakt. We zitten nu aan de groene thee, en gaan zo slapen op onze tatami.
Morgen gaan we richting Kanazawa.
Vanochtend uiteraard weer vroeg opgestaan, de tassen weer afgegeven bij een takyubin, zijn we na het ontbijt naar het Atomic Memorial Park gegaan in Hiroshima, wat een park is,
die is aangelegd ter ere van de slachtoffers van de eerste atoombom die is gevallen op Hiroshima. Indrukwekkend om daar rond te lopen.
Vervolgens de tram, naar het station genomen, en daar de Shinkansen naar Okayama genomen, en daar de lokale trein gepakt naar Uno, waar we gelijk de Ferry zouden pakken naar Noashima, maar in Uno aangekomen, was daar een groot festival in de haven, met allerlei tentjes, en muziek( op zijn Japans), uiteraard hebben we daar lekker een tijdje rond gelopen,en hebben daar ook nog een lekker frietje op (hoe nederlands) en hebben nog een paar mooie fotos kunnen nemen van de driemaster Tokyo Maru die daar ook aangemeerd lag.
Doordat het een beetje onduidelijk was hoe we nu in Naoshima moesten komen, zaten we ook nog bijna in de verkeerde boot, gelukkig kwamen we daar vrij snel achter, en na de juiste terminal te hebben gevonden, zijn we met de Ferry naar het eiland Naoshima gevaren.
Momenteel zitten we in een prachtige Minshuku in Naoshima, en hier is het (hoe kan het ook anders) weer prachtig vertoeven. We hebben hier 2 kamers, 1 woongedeelte en een slaap gedeelte aangrenzend aan elkaar maar gescheiden door de overbekende Japanse deuren.
Nadat we even hebben uitgerust, hebben we nog een stevige wandeling over het eiland gemaakt, en zijn we nog naar het Benesse House gelopen, aan de andere kant van het eiland. Maar met dit soort kunst hebben we beide niet zo veel, dus daar zijn we ook niet lang gebleven.
De vrouw des huizes, komt een beetje nors en stuurs over,en spreek ook helemaal geen Engels, en alleen maar Japans maar ze kan wel lekker koken, want we hebben heerlijk gegeten in haar keukentje, dit was toch wel een van de lekkerste maaltijden die we tot nu toe hebben gehad, een Japanse sashimi en sushi schotel.
We hebben beide onze kimono uiteraard weer aan, we hebben het bedje weer opgemaakt. We zitten nu aan de groene thee, en gaan zo slapen op onze tatami.
Morgen gaan we richting Kanazawa.
Vandaag weer een heerlijke culturele dag gehad, met redelijk wat afstanden die we weer afgelegd hebben, we zitten momenteel in Hiroshima in een hotel met gelukkig weer WiFi, zodat we ons verslag weer kunnen bijwerken.
Vanochtend om 05:30 uur opgestaan om de ceremonie met de monniken in hun tempel bij te wonen.
Deze ceremonie duurde bijna 1,5 uur, probeer dat maar eens vol te houden op je hurken of in de kleermakers zit. De voeten waren dus regelmatig aan het tintelen, maar we hebben het volgehouden.
Na de ceremonie, hebben we een gezamenlijke (japans) ontbijt gehad, en hebben toen afscheid genomen van de monniken, om weer de bus naar Koyasan Station te pakken, om de reis naar Hiroshima/Miyajima te doen via Osaka. In Osaka hebben de Shinkansen trein genomen naar Hiroshima, die ons met een snelheidje van +/- 300 Km p.u op de plaats van bestemming bracht.
In Hiroshima aangekomen zijn we gelijk door gegaan naar Miyajima, wat ongeveer een half uur van Hiroshima af ligt, en om daar te komen hebben we het laatste stukje met de Ferry moeten doen.
Miyajima is in een woord geweldig om te zien, en alleen de tocht met de ferry van 15 minuten is al schitterend om mee te maken, dit omdat je van afstand de Tori (poort) al ziet liggen, en hoe dichter je er bij komt, hoe mooier de aanblik wordt.
Op het eiland aangekomen zijn we gelijk naar de tempel(Itsukushima tempel) gelopen en hebben getracht om daar mooie fotos te nemen, echter was het een beetje erg druk met Amerikaanse toeristen.
Maar het was zeker de moeite waard om door het tempel complex te lopen en de Tori te aanschouwen. En we hebben daar nog stiekem een dans voorstelling gezien, totdat we betrapt werden en weg werden gestuurd, want we hadden ons namelijk gemengd in een groep Amerikaanse toeristen die een prive voorstelling kregen. Hebben we toch nog even 20 minuten kunnen kijken.
Na het Tori complex zijn we doorgelopen naar de Daishoin Tempel, die ons verraste met een aardig klimmetje. Het leuke van deze tempel was dat er overal kleine beeldjes stonden in de tuin.
Via de Five-storied Pagode, hebben we de ferry, trein weer terug gepakt naar Hiroshima, waar ons weer even heerlijk opgefrist hebben, en de noodzakelijke wasjes hebben gedaan.
We zijn vanavond nog even de stad in gegaan, en hebben nog ergens lekker gegeten, maar we zijn beide moe van de dag van vandaag, en gaan dus zo lekker slapen.
Morgenvroeg naar het Atomic Bomb Memorial in Hiroshima.
Vanochtend om 05:30 uur opgestaan om de ceremonie met de monniken in hun tempel bij te wonen.
Deze ceremonie duurde bijna 1,5 uur, probeer dat maar eens vol te houden op je hurken of in de kleermakers zit. De voeten waren dus regelmatig aan het tintelen, maar we hebben het volgehouden.
Na de ceremonie, hebben we een gezamenlijke (japans) ontbijt gehad, en hebben toen afscheid genomen van de monniken, om weer de bus naar Koyasan Station te pakken, om de reis naar Hiroshima/Miyajima te doen via Osaka. In Osaka hebben de Shinkansen trein genomen naar Hiroshima, die ons met een snelheidje van +/- 300 Km p.u op de plaats van bestemming bracht.
In Hiroshima aangekomen zijn we gelijk door gegaan naar Miyajima, wat ongeveer een half uur van Hiroshima af ligt, en om daar te komen hebben we het laatste stukje met de Ferry moeten doen.
Miyajima is in een woord geweldig om te zien, en alleen de tocht met de ferry van 15 minuten is al schitterend om mee te maken, dit omdat je van afstand de Tori (poort) al ziet liggen, en hoe dichter je er bij komt, hoe mooier de aanblik wordt.
Op het eiland aangekomen zijn we gelijk naar de tempel(Itsukushima tempel) gelopen en hebben getracht om daar mooie fotos te nemen, echter was het een beetje erg druk met Amerikaanse toeristen.
Maar het was zeker de moeite waard om door het tempel complex te lopen en de Tori te aanschouwen. En we hebben daar nog stiekem een dans voorstelling gezien, totdat we betrapt werden en weg werden gestuurd, want we hadden ons namelijk gemengd in een groep Amerikaanse toeristen die een prive voorstelling kregen. Hebben we toch nog even 20 minuten kunnen kijken.
Na het Tori complex zijn we doorgelopen naar de Daishoin Tempel, die ons verraste met een aardig klimmetje. Het leuke van deze tempel was dat er overal kleine beeldjes stonden in de tuin.
Via de Five-storied Pagode, hebben we de ferry, trein weer terug gepakt naar Hiroshima, waar ons weer even heerlijk opgefrist hebben, en de noodzakelijke wasjes hebben gedaan.
We zijn vanavond nog even de stad in gegaan, en hebben nog ergens lekker gegeten, maar we zijn beide moe van de dag van vandaag, en gaan dus zo lekker slapen.
Morgenvroeg naar het Atomic Bomb Memorial in Hiroshima.
Vanochtend vroeg op, na een nacht geslapen te hebben op Tatami matten ging het opstaan toch vrij soepel.
We zijn om vertrokken om 8.00 uur uit Ohara naar het trein station in Kyoto. Op het station aangekomen was het zoeken naar de juiste treinkaartjes en de opstapplaats om onze reis naar Mount Koya te vervolgen.
Eerst met de trein naar Osaka en daar overstappen naar en vervolgens door naar Mount Koya, hoe hoger we kwamen hoe smaller het spoor werd maar een prachtige omgeving. Op een hoogte van 539 meter aangekomen te zijn moesten we overstappen van de trein naar de Cable Car,
een hele gewaarwording maar een voortreffelijk uitzicht, die ons bracht naar een hoogte van 867 meter.
Het voelde wel een stuk frisser hier zo hoog in de bergen, nog een klein stukje met de bus en we zijn in Mount Koya aangekomen. Eerst naar de Kongobuji Tempel gelopen en daar doorheen gewandeld, en het zag er weer indruk wekkend uit om geven door een mooie tuin. Daarna doorgelopen naar de Tempel Muryokoin waar we die nacht overnachten,
de slippertjes stonden klaar, en we werden netjes met een potje thee naar onze slaapplaats gebracht, hier waren de Tatami matten al voor ons opgemaakt en natuurlijk lag er weer een mooie Kimono klaar voor ons.
Na een kleine rustpauze zijn we het stadje in gelopen en onze weg vervolgd naar het mausoleum Okuno-in, waar Kobe Daishi ligt begraven, dat was toch nog wel een aardig stuk lopen waar we ons sterk in vergist hadden.
We moesten namelijk om 17.30 terug zijn voor het diner. Het was iets later geworden, dus hebben we de ceremonie niet meegemaakt maar ondanks dat het een vegetarische maaltijd was smaakte het weer heerlijk, dit eten kregen we door een monnik op onze kamer “geserveerd”.
Zo dat was weer een dag vol bezienswaardigheden en flinke wandelingen.
Morgenvroeg om 6 uur zal de ceremonie van de monniken plaatsvinden en daarna gaan we, na het ontbijt onze weg vervolgen naar Hiroshima, met een tussenstop in Miyajima.
We zijn om vertrokken om 8.00 uur uit Ohara naar het trein station in Kyoto. Op het station aangekomen was het zoeken naar de juiste treinkaartjes en de opstapplaats om onze reis naar Mount Koya te vervolgen.
Eerst met de trein naar Osaka en daar overstappen naar en vervolgens door naar Mount Koya, hoe hoger we kwamen hoe smaller het spoor werd maar een prachtige omgeving. Op een hoogte van 539 meter aangekomen te zijn moesten we overstappen van de trein naar de Cable Car,
een hele gewaarwording maar een voortreffelijk uitzicht, die ons bracht naar een hoogte van 867 meter.
Het voelde wel een stuk frisser hier zo hoog in de bergen, nog een klein stukje met de bus en we zijn in Mount Koya aangekomen. Eerst naar de Kongobuji Tempel gelopen en daar doorheen gewandeld, en het zag er weer indruk wekkend uit om geven door een mooie tuin. Daarna doorgelopen naar de Tempel Muryokoin waar we die nacht overnachten,
de slippertjes stonden klaar, en we werden netjes met een potje thee naar onze slaapplaats gebracht, hier waren de Tatami matten al voor ons opgemaakt en natuurlijk lag er weer een mooie Kimono klaar voor ons.
Na een kleine rustpauze zijn we het stadje in gelopen en onze weg vervolgd naar het mausoleum Okuno-in, waar Kobe Daishi ligt begraven, dat was toch nog wel een aardig stuk lopen waar we ons sterk in vergist hadden.
We moesten namelijk om 17.30 terug zijn voor het diner. Het was iets later geworden, dus hebben we de ceremonie niet meegemaakt maar ondanks dat het een vegetarische maaltijd was smaakte het weer heerlijk, dit eten kregen we door een monnik op onze kamer “geserveerd”.
Zo dat was weer een dag vol bezienswaardigheden en flinke wandelingen.
Morgenvroeg om 6 uur zal de ceremonie van de monniken plaatsvinden en daarna gaan we, na het ontbijt onze weg vervolgen naar Hiroshima, met een tussenstop in Miyajima.
Vanochtend vroeg opgestaan om op tijd bij het keizerlijk paleis te zijn voor het Aoi Matsuri Festival. Wij vonden het een beetje tegenvallen, en hadden meer japanse rituelen, trommels of noem het maar op verwacht, maar het tegenovergestelde was, dat ze heel stilletjes voorbij kwamen, leuk om te zien, maar geef ons maar de optocht in Februari, in Den Bosch.
Koffers afgegeven bij een takyubin voor Hiroshima, en naar de bushalte gelopen voor de bus reis naar Ohara, de bus bus reis duurde maar een uurtje, en in Ohara aangekomen, hebben we eerst nog even lekker gegeten en zijn we op zoek gegaan naar een Minshuku om te overnachten, en gelukkig die is gevonden (zelfs eentje met Wifi).
Minshuku (Ohara No Sato), een woord gewoon prachtig om dat mee te maken, voor ons was het natuurlijk de eerste keer, en uiteraard een beetje onwennig, maar we snappen het systeem. Nadat we onze spullen in de kamer hebben gezet, zijn we eerst nog naar de Sanzenin tempel gelopen iets buiten Ohara, om daar te komen hebben we eerst een bergje van de buitencategorie moeten beklimmen(de kuiten zijn goed los nu), maar eenmaal boven aangekomen was het uiteraard weer de moeite waard, om de beklimming te maken. Helaas kunnen we de lucht niet delen hier, maar geloof ons, de natuur was daar prachtig en het rook er heerlijk.
Terug in de Minshuku hebben we eerst onze kamer (zelf) moeten voorbereidden voor de nacht, en zoals je op een van de fotos ziet is ons dit aardig gelukt, en slapen we vannacht op een Tatami.
Vanavond hebben we in de Minshuku gegeten(we vonden het beide niet helemaal geweldig) , de japanners noemen dit Miso Nabe, maar wij kenden het vooral onder de benaming Hotpot, wat we wel eens in China hebben gegeten.
Na het eten hebben we beide (gescheiden) een bad genomen) op een traditionele japanse manier, heerlijk om te doen, en hebben we beide in een hot tube (gescheiden) gezeten.
In de Minsuku is het ook gewenst om een kimono te dragen, we hebben ons beide hiervoor graag omgekleed. Voor Mike V, pretty nice toch hoe wij er uit zien in kimono, waar we ook veel plezier in hebben is het lopen op de huisslippertjes. Zo laten we hopen dat we vanavond een beetje kunnen slapen op de nieuwe ondergrond. Morgen we vroeg opstaan om de reis naar Mount Koya te maken.
Ps, voor degene die zich afvraagt, wat maken ze toch ontzettend veel fotos, ja dat klopt, het is hier zo indrukwekkend mooi, en hebben hebben beide ook een foto camera, dus dan worden er lekker veel fotos gemaakt.
Koffers afgegeven bij een takyubin voor Hiroshima, en naar de bushalte gelopen voor de bus reis naar Ohara, de bus bus reis duurde maar een uurtje, en in Ohara aangekomen, hebben we eerst nog even lekker gegeten en zijn we op zoek gegaan naar een Minshuku om te overnachten, en gelukkig die is gevonden (zelfs eentje met Wifi).
Minshuku (Ohara No Sato), een woord gewoon prachtig om dat mee te maken, voor ons was het natuurlijk de eerste keer, en uiteraard een beetje onwennig, maar we snappen het systeem. Nadat we onze spullen in de kamer hebben gezet, zijn we eerst nog naar de Sanzenin tempel gelopen iets buiten Ohara, om daar te komen hebben we eerst een bergje van de buitencategorie moeten beklimmen(de kuiten zijn goed los nu), maar eenmaal boven aangekomen was het uiteraard weer de moeite waard, om de beklimming te maken. Helaas kunnen we de lucht niet delen hier, maar geloof ons, de natuur was daar prachtig en het rook er heerlijk.
Terug in de Minshuku hebben we eerst onze kamer (zelf) moeten voorbereidden voor de nacht, en zoals je op een van de fotos ziet is ons dit aardig gelukt, en slapen we vannacht op een Tatami.
Vanavond hebben we in de Minshuku gegeten(we vonden het beide niet helemaal geweldig) , de japanners noemen dit Miso Nabe, maar wij kenden het vooral onder de benaming Hotpot, wat we wel eens in China hebben gegeten.
Na het eten hebben we beide (gescheiden) een bad genomen) op een traditionele japanse manier, heerlijk om te doen, en hebben we beide in een hot tube (gescheiden) gezeten.
In de Minsuku is het ook gewenst om een kimono te dragen, we hebben ons beide hiervoor graag omgekleed. Voor Mike V, pretty nice toch hoe wij er uit zien in kimono, waar we ook veel plezier in hebben is het lopen op de huisslippertjes. Zo laten we hopen dat we vanavond een beetje kunnen slapen op de nieuwe ondergrond. Morgen we vroeg opstaan om de reis naar Mount Koya te maken.
Ps, voor degene die zich afvraagt, wat maken ze toch ontzettend veel fotos, ja dat klopt, het is hier zo indrukwekkend mooi, en hebben hebben beide ook een foto camera, dus dan worden er lekker veel fotos gemaakt.
Vandaag hebben we een heerlijke dag gehad, en zijn we met metro,trein en bus naar Nara gegaan, wat ongeveer zo’n 35/40 km buiten Kyoto ligt, in het metrostation van Sanjo leek het er even op, van hoe komen we hier uit, maar na wat rekenwerk, logisch denken, en het betere Japans, zijn we er toch achter gekomen hoe het stelsel in elkaar zat.
Per lijn heb je drie treinen, die ieder een kleur en een snelheid heeft. Zwart=Local(langzaam), Oranje=Rapid(snel) en Rood=Express(snelst), we hebben kaartjes gekocht voor de Express naar Tambabashin, we konden zowaar ook nog redelijk snel het perron vinden, en na in Tambabashin aangekomen te zijn, moesten we ook nog daar kaartjes kopen voor de trien naar Nara.Maar het is ons redelijk gelukt, en we waren mooi op tijd in Nara.
In Nara zijn we gelijk doorgelopen naar de Todaiji Tempel, wat volgens de japanners een van de oudste tempels in Japan is. Dat die mooi is daar zijn we het wel over eens, want de tempel is enorm en prachtig om te zien, vooral de 16 meter hoge Boeddha die er in staat, via dit tempel complex zijn we door een enorm herten park(bos gelopen) naar Kasuga Taisi Tempel, een mooi rood tempel complex, en via het park/bos zijn we richting het station weer gelopen, waar we onderweg de Five-Storied Pagode en de Three Stories Pagode nog zijn tegen gekomen.
Smiddag nog heerlijk gelunched in Nara, vlak bij het station. En na de lunch hebben we de trein/Metro weer terug genomen richting Sanjo. Daar aangekomen hebben we gelijk de bus genomen naar het Kyoto station, waar we alvast de JR railpass hebben verzilverd voor de aankomende weken, en hebben we gelijk voor verschillende JR treinen al de stoelen gereserveerd.
Morgenvroeg de tassen afgeven bij een een takyubin, zodat onze bagage vervoerd wordt naar de bestemming in Hiroshima, want de aankomende 2 dagen gaan we hoofdzakelijk overnachten in een tempel en in een Minshuku, en om dan heel veel bagage bij te hebben is niet gewenst, we nemen dus het hoogst noodzakelijk mee in onze (kleine) rugzakken) om de aankomende 2 nachten door te komen. Voorlopig dus(tenzij daar ook WiFi is) geen update op deze blog, totdat we in Hiroshima zijn.
Oh ja de temperatuur is hier nog steeds boven de 30 graden, dus we zweten wat af.
Per lijn heb je drie treinen, die ieder een kleur en een snelheid heeft. Zwart=Local(langzaam), Oranje=Rapid(snel) en Rood=Express(snelst), we hebben kaartjes gekocht voor de Express naar Tambabashin, we konden zowaar ook nog redelijk snel het perron vinden, en na in Tambabashin aangekomen te zijn, moesten we ook nog daar kaartjes kopen voor de trien naar Nara.Maar het is ons redelijk gelukt, en we waren mooi op tijd in Nara.
In Nara zijn we gelijk doorgelopen naar de Todaiji Tempel, wat volgens de japanners een van de oudste tempels in Japan is. Dat die mooi is daar zijn we het wel over eens, want de tempel is enorm en prachtig om te zien, vooral de 16 meter hoge Boeddha die er in staat, via dit tempel complex zijn we door een enorm herten park(bos gelopen) naar Kasuga Taisi Tempel, een mooi rood tempel complex, en via het park/bos zijn we richting het station weer gelopen, waar we onderweg de Five-Storied Pagode en de Three Stories Pagode nog zijn tegen gekomen.
Smiddag nog heerlijk gelunched in Nara, vlak bij het station. En na de lunch hebben we de trein/Metro weer terug genomen richting Sanjo. Daar aangekomen hebben we gelijk de bus genomen naar het Kyoto station, waar we alvast de JR railpass hebben verzilverd voor de aankomende weken, en hebben we gelijk voor verschillende JR treinen al de stoelen gereserveerd.
Morgenvroeg de tassen afgeven bij een een takyubin, zodat onze bagage vervoerd wordt naar de bestemming in Hiroshima, want de aankomende 2 dagen gaan we hoofdzakelijk overnachten in een tempel en in een Minshuku, en om dan heel veel bagage bij te hebben is niet gewenst, we nemen dus het hoogst noodzakelijk mee in onze (kleine) rugzakken) om de aankomende 2 nachten door te komen. Voorlopig dus(tenzij daar ook WiFi is) geen update op deze blog, totdat we in Hiroshima zijn.
Oh ja de temperatuur is hier nog steeds boven de 30 graden, dus we zweten wat af.
Vandaag sightseeing Kyoto gedaan, prachtige culturele stad, met enorm veel tempels en parken, dus we hebben weer aardig wat kilometers gemaakt in de stad.
Als eerste zijn we vanochtend naar Nijo Castle gelopen, wat iets buiten het centrum van Kyoto ligt, daar rondlopen waan je jezelf in de tijd van de Shogun’s en Samoerais, helaas zoals altijd in deze cultuur historische omgevingen mocht je geen foto’s maken in het kasteel zelf, dus dat hebben we dan ook maar braaf niet gedaan. Buiten het kasteel, in het park, daar mocht het wel, en daar hebben we dus hele mooie foto’s, van de prachtig aangelegde tuinen.
Smiddags nog een heerlijk lunch gehad, in een of ander tentje, en daar hadden we voldoende aanspraak met een jonge dame, die wij echt niet verstonden, en volgens ons was ze ook niet helemaal lekker. Maar goed we hebben er geen last van gehad, en alleen maar zitten lachen.
Daarna hebben we de tocht naar het keizerlijk paleis gemaakt, echter daar aangekomen, mochten we er niet meer ivm voorbereidingen festiviteiten, en zou het pales pas weer op 15 Mei open gaan. Uitzoekend wat die festiviteiten waren kwamen we er achter dat er op 15 Mei het Aoi Matsuri festival is in Kyoto. Voor zover wij het begrijpen is dit een soort carnavals optocht, maar dan op zijn Japans, met alle klederdrachten uit Japan vanuit de gehele historie.
We hebben onze reis hierop aangepast, want we zouden 15 Mei smorgens vroeg al vertrekken naar Ohara, maar dat hebben we verplaatst naar eind van de middag, daar de optocht rond 10:30 uur begint, niet al te ver van het huisje waar we nu in zitten.
Vanavond hebben we heerlijk gegeten in een restaurant, en hebben we kunnen genieten van de japanse keuken. Starbucks heben ze hier ook, dus beide nog een lekkere Caramel Macchiato gedronken. Morgen dan gaan we een dagje naar Nara, dus we zullen even moeten gaan kijken hoe we dat met het openbaar vervoer gaan doen.
Als eerste zijn we vanochtend naar Nijo Castle gelopen, wat iets buiten het centrum van Kyoto ligt, daar rondlopen waan je jezelf in de tijd van de Shogun’s en Samoerais, helaas zoals altijd in deze cultuur historische omgevingen mocht je geen foto’s maken in het kasteel zelf, dus dat hebben we dan ook maar braaf niet gedaan. Buiten het kasteel, in het park, daar mocht het wel, en daar hebben we dus hele mooie foto’s, van de prachtig aangelegde tuinen.
Smiddags nog een heerlijk lunch gehad, in een of ander tentje, en daar hadden we voldoende aanspraak met een jonge dame, die wij echt niet verstonden, en volgens ons was ze ook niet helemaal lekker. Maar goed we hebben er geen last van gehad, en alleen maar zitten lachen.
Daarna hebben we de tocht naar het keizerlijk paleis gemaakt, echter daar aangekomen, mochten we er niet meer ivm voorbereidingen festiviteiten, en zou het pales pas weer op 15 Mei open gaan. Uitzoekend wat die festiviteiten waren kwamen we er achter dat er op 15 Mei het Aoi Matsuri festival is in Kyoto. Voor zover wij het begrijpen is dit een soort carnavals optocht, maar dan op zijn Japans, met alle klederdrachten uit Japan vanuit de gehele historie.
We hebben onze reis hierop aangepast, want we zouden 15 Mei smorgens vroeg al vertrekken naar Ohara, maar dat hebben we verplaatst naar eind van de middag, daar de optocht rond 10:30 uur begint, niet al te ver van het huisje waar we nu in zitten.
Vanavond hebben we heerlijk gegeten in een restaurant, en hebben we kunnen genieten van de japanse keuken. Starbucks heben ze hier ook, dus beide nog een lekkere Caramel Macchiato gedronken. Morgen dan gaan we een dagje naar Nara, dus we zullen even moeten gaan kijken hoe we dat met het openbaar vervoer gaan doen.
De eerste dag in Japan hebben we afgerond. Nadat we vanochtend na bijna elf uur vliegen in Osaka zijn geland, zijn we doorgegaan naar het huisje in Kyoto, nadat we dit huisje gevonden hadden, hebben we eerst even een beetje uitgerust, en zijn we gesetteld. We hebben gelijk een stevige wandeling gemaakt in de toch al erg hoge temperatuur van bijna 30 graden , dus dat is we even wennen. We zijn naar de Heish Tempel en naar het Nanzenji tempel geweest, wat beide in prachtige parken lag.
Hebben we al Japans gegeten. Ja en Nee. Hier in Japan als je op straat loopt lijkt elke tentje voor ons wel een japans restaurant, wat dus blijkbaar niet het geval is, en waardoor het dus zomaar kan gebeuren, dat je denkt dat je een restaurant binnen loopt, maar wat een lokale fietsenmaker blijkt te zijn. We zijn ook te moe om nog verder te zoeken, dus we hebben maar wat gegeten in een coffeeshop.
We gaan nu de oogjes dicht doen, want we zijn alle 2 moe, Morgen gaan we een bezoek brengen aan het Keizerliijk Paleis in Kyoto, dus dat gaat weer leuk worden.
Eerste horde is genomen, na een heerlijke nacht geslapen in Nieuw Vennep, zijn we vanochtend vertrokken vanuit Amsterdam, met een lichte vertraging, en zitten we
momenteel in Parijs te wachten op de vlucht naar Osaka, de luchthaven hier is niet zo spannend, en beperkt zich tot een paar kleine winkeltjes, het ziet er na uit dat we tijdig vertrekken
en krijgen dan 11,5 uur voor de kiezen.We hebben voldoende proviand en leesmateriaal bij, dus we zullen ons wel vermaken.
Zo alles afgerond vandaag, en we gaan zo weg, Morgen vroeg vanuit Amsterdam naar Parijs vliegen, en vanuit Parijs vliegen we (4 uurtjes) later door naar Osaka.
Zo, de rugzakken zijn gepakt, en de kabels voor de verschillende Ipad's,laptop's,E-Readers en Iphone's zitten erin,
Morgen nog een daggie aanwezig zijn, en dan eindelijk: Japan here we come
dag tot dag overzicht
| Dag 1 | Vlucht naar Kyoto |
| Dag 2 | Kyoto |
| Dag 3 | Kyoto |
| Dag 4 | Kyoto - |
| Dag 5 | Kyoto - Ohara |
| Dag 6 | Ohara - Mount Koya |
| Dag 7 | Mount Koya - Hiroshima |
| Dag 8 | Hiroshima - Naoshima |
| Dag 9 | Naoshima - Kanazawa |
| Dag 10 | Kanazawa - Wajima |
| Dag 11 | Wajima - Kanazawa |
| Dag 12 | Kanazawa - Shirakawago |
| Dag 13 | Shirakawago - Takayama |
| Dag 14 | Takayama - Read more... |